Pazartesi
Bu sabah ilgileneceğini düşünerek adımı söyledim ona. Hiç oralı bile olmadı. Çok garip. O bana adını söylese, ben bambaşka davranırdım. İşittiğim bütün sesler içerisinde kulağımı en çok okşayan , onun adı olurdu.
Uyandıramıyoruz! Sarıldım ona , gözyaşlarımın tülü arasından gözlerinin içine baktım , yalvardım, ağzını açıp tek bir kelime söylesin diye , hiç ses çıkarmadı. Ah, o uzun uyku mu bu, yoksa ölüm mü?