Kamburum çıkıyor, dünya üzerime çöktü.
Artık bir kaplumbağa kadar yavaşım.
Ve yaşlıyım sevgilim.
Sen yokken ölmeye yakınım ama bir yandan da yaşamaya hevesleniyorum; çünkü senin zerrelerin, parçacıkların bütün her yere dağılmış.
Sadece seni görüyorum, seni duyuyorum.
Nerede olduğum, nerede olduğun önemli değil sevgilim.
Parçacıklar üzerime yağıyor.
~ Mart 2017