Kitap Bruno’nun saf ve masum penceresinden anlatıldığı için çok sade bir anlatımla okuyucuyu selamlıyor. Her şey o kadar basit ve kabullenilmiş bir düzlemde ilerlerken, kitabın son cümlesini okuduktan sonraki çarpılmayı bir an için anlayamıyorsunuz. Sonrası vurucu bir darbe… Tel örgülerle ayrılmış hayatlara ne kadar keskin sınırlar çizersen çiz günün sonunda bir çocuk kalbi o teli yarıp, kavrayıveriyor elinden dayatılan düşmanlığı…
