İnsanoğlu nasıl seveceğini öğrendiğinde dünya gerçek bir dünya olacak ; o zamana kadar biz aşkın ne olduğunu bildiğimizi sanarak yaşayacağız, ama her zaman bunu olduğu gibi söyleyebilme cesaretinden yoksun kalacağız.
Tüm erkekler ve tüm kadınlar birçoğumuzun aşk diye adlandırdığı bir enerjiyle birbirlerine bağlı , ama aslında bu evrenin hammaddesidir. Bu enerji başa çıkanlar için bu evrenin hammadesidir. Bu enerji başka çıkarlar için kullanılamaz , bizi yavaşça ileriye götürür , hayatta öğrenmemiz gerekenleri içinde barındırır. Eğer onu istediğimiz yöne gitmeye zorlarsak , sonunda kendimizi umutsuz, engellenmiş , hayal kırıklığına uğramış buluruz, çünkü o enerji artık özgür ve vahşidir.
Yanlız kalmaktansa açlık çekmek daha iyidir. Çünkü yanlız olduğunuzda -kendi seçiminiz olan değil , mecbur bırakıldığımız yanlızlıktan bahsediyorum-artık insanoğlunun yaşam savaşında senin yerin yokmuş gibidir.