Sonra yine yalnız, yıldızlara kaldı gökyüzü…
Sayfa 60
Kitaplarımın odamın yüzüne doğru dağılışlarını izlerdim. Beni çıkardıkları yolculuklara hayretler eder, kimi zaman o yolculuklarda kalmak, yolun ve yolculuğun serüven duygusuyla kaybolup gitmek de isterdim belki kim bilir?
Sayfa 10 - Kırmızı Çatı YayınlarıKitabı okudu
Reklam
" Şimdi bahar çiçeklerinin iyimserliği... Şimdi lavanta tarlalarında ince bir yel, şimdi yalçın doruklarda çıplak güneş, şimdi Nazım, Lorca, şimdi belli belirsiz renkler, kavuşan yolcular, ekin tarlaları, şimdi aşk... Şimdi ey aşk!
"Ama ben bu gülümsemenin ardındakini, benden yana biliyordum: Mutluluk."
 "Şu anda bir evde olmayı ne çok isterdim. Anahtarımla girebileceğim bir ev. Kapısında parmak izlerim… Avlusunda çocukluk günlerimin ışıltılı tazeliği…"
 "Anılarım yoktu. Birdenbire mi silinmişlerdi, yoksa usuldan, sinsice mi terk etmişlerdi beni? Harf harf mi gitmişti belleğim, renk renk, biçim biçim mi bulanıklaşmıştı görüntüler? Önce birer siluet haline gelmişlerdi besbelli, sonra da gölgelerini mölgelerini alıp gitmişlerdi işte. Belleğim şimdi boş bir ambar, terk edilmiş bir kasaba…"
16 öğeden 11 ile 16 arasındakiler gösteriliyor.