Nerede bıraktık düş kurmayı, gülüşlerimizi nerede? İkindiler, akşamüstleri, göçmen kuşlar gibi şimdi.
Sayfa 38 - Potkal KitapKitabı okudu
Anıları olmayan insanın acıları da olmaz.
Sayfa 8 - Kırmızı ÇatıKitabı okudu
Hatırlamak insanın cezasıdır. Hatırladıkça medeniyet kurar kurmasına da insan soyu; yine de kinlerini, öfkelerini, nefretlerini de kuşaklar boyu taşır dururlar. Etnik, cinsiyetçi, dini, irkçı hastalıklarını; genetik yollarla bulaşan bu soysuz hastalıklarını da bulaştırırlar çocuklarına. Sonra savaşlar, ölümler, yıkımlar, sürgünler.
Sayfa 19 - Kırmızı ÇatıKitabı okudu
Şimdi, "an", yaşandıktan sonra "anı" oluyor. An belleğimizde olduğu gibi yer etmez bence, bizim eklemelerimiz ve çıkarmalarımız vardır. Bir "ı" harfi ekleriz hiç olmazsa.
Sayfa 67 - Kırmızı ÇatıKitabı okudu
Sevgi varsa hâkim kılmak diye bir şey olamaz. Sevginin olduğu yerde hüküm yoktur.
Sayfa 128 - Kırmızı ÇatıKitabı okudu
