Mehmet Karabulut
RUHi SU'YU DiNLERKEN
Sedef, gümüş gecede
Toz oldu zaman
Cem oldu yollar
Bir yoldan Koca Yunus
Bir yoldan Pir Sultan
Geldiler oturdular
Sayfa 34Kitabı okudu
sular karardığında yekta'nın mezmurudur
benim bir suyum vardı akıyordu
bir toprak yeşertip akıyordu
bir yerlerde birikmeden akıyordu
-o anlatılamaz çömleği bir dere çamurundan karıp yapmışlar
kıyılarındaki evliyakeçesi otlarının kokusu sinmiş sanki
uzağa götürüyor insanı götürüyor bir çorak sarılığın düzüne
.... İnsanın sözcüklerden daha fazla anlaşılıp, sevilmesi ne kadar tatlıymış meğer, meğer sevmek ne güzelmiş, sende anladım.
Yüreğimde ki güvercinlerin gökyüzüsü olmaya var mısın?
Sedef Orman
Gel misafir ol önce gönlüme,
Sana bahçelerimi, denizlerimi gezdireyim
Komşum ol gel sonra kalbime
Fidanlar dikeyim evinin önüne
Bir sabah şekerin bitince çal kapımı
Sevdayla demlenmiş yüreğimi ikram edeyim
Ve sonra hoşuna gitsin gönlüm gönlüne
Aşı, alın teriyle harmanlanan diyarlara götüreyim
Sedef Orman
Bir duanın kabul olmuş delili sanki gözlerin,
Ey içimi maviye, yeşile boyayan sevgili,
Kalbimi yüreğe çeviren ab-u hayatım
Dün de yaşıyamadım seni, yarınlarım da milyon kere seveceğim..
Sedef Orman
Kışa bürünürüz bazen hiç bahar gelmemiş gibi
Soğuğu bekleriz sıcakta, sıcakta soğuk beklememiş gibi
Birini bekleriz sanki daha önce hiç beklememiş gibi
Ve bu dünyadan geçer gideriz hayallerle hem varmış hem yokmuş gibi
Sedef Orman