N.

159 syf.
10/10 puan verdi
·
Liked
·
Read in 3 days
Acımak
AcımakReşat Nuri Güntekin
8.9/10 · 39.6k reads
Reklam
Kendi elimle kapadığım kapının arkasında yandım. Hem ne ümitsiz ve çaresiz bir yanış!
Kimine geç gelir bahar.
Bahar olmuş... Bunu karşı bahçede çiçek açmış bir ağaçtan anladım.

Reader Follow Recommendations

See All
Çok temiz, çok iyi insanları çekememek, halkın, dünya kadar eski bir âdetidir. Bırak istediklerini söylesinler. Ben, bütün kuvvetimle çalışıyorum. Nasıl olsa yakında buradan kurtulacağız.
Aşkı şiirlerde, romanlarda olduğu gibi bir parlak yaz gecesinin mehtabında başlayıp sabahında biten bir rüya addedenlerden değildim. Benim için sevmek bir başka insanın vücudundan, ruhundan bir parça hükmüne girmek, onunla beraber gülüp ağlamak, ıstıraplarını paylaşmak demekti.
Reklam
İşe girdiğim, kendi ekmeğimi yemeğe başladığım günü en büyük inkılâp günüm demiştim. Çocukluk!
Bir yol daha var...
Gerçi bir çare daha var ama, yazmaya değil, düşünmeye bile cesaret edemiyorum. Neyse, kalsın...
Hele zayıf ahlâklı insanların bir dakika vazife başında tutulmaları caiz değildir.
Memleketin ancak okuyup yazmakla kurtulacağına inananlardanım. Bu, benim mektep sıralarından beri en sarsılmaz bir kanaatimdir.
Okurken başka bir dünyaya girer, bütün dertlerimi unuturdum.
Reklam
Nezaketine, hatırşinaslığına gelince, her yerde bunların adı korkaklık, riyakârlık, zillet vs. dir.
Öyle ki portmantoda dururcasına bir söz, rafta bekleyen bir cümle...
Etrafımdakiler ne tıynette, ne mayada insanlar olurlarsa olsunlar... Ben kendi yolumda metin adımlarla yürüdükten sonra korkum ne?
Ayrılığa üç kala :)
Allahaısmarladık İstanbul! Sağ ol, var ol, fakat benden uzak ol!
5.4k öğeden 16 ile 30 arasındakiler gösteriliyor.