Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
Bir Efsaneden Geriye Kalan
Herkese merhaba,
Ben Beren Nisa ilk kitap blogumu yazıyorum. Bu blogda beni çok etkileyen Victoria HUGO’nun “Sefiller” adlı romanından bahsedeceğim Jan Valjan 19 yıl kürek mahkumu olarak damga yemiştir. Hapisten çıktıktan sonra eski yaşamına ne kadar geri dönmek istese de toplum onu dışlamıştır. Bu da onu kılık değiştirerek, farklı karakterlere büründürmek zorunda bırakmıştır. Victor HUGO kendi başından geçen bu hikayeyi çok güzel bir dille Jan Valjan karakteriyle anlatmıştır. O efsane roman şimdi günümüzde normal bir şekilde okunurken, Jan Valjan’ın yaşadıklarından geriye şu sözler kalmıştır:
Uyuyor, talih ona tuhaf davrandıysa da,
Ölüverdi, meleğini kaybettiği sırada
Her şey kendiliğinden usulca oluverdi,
Gündüz geldiği anda gece çekilir gibi.
Bir sonraki bloguma kadar görüşmek üzere.
Bir sonraki blogumda “Çocuk Kalbi” kitabından bahsedeceğim.
446 syf.
·
Puan vermedi
Fransız edebiyatının en önemli romanlarından birini yazan Victor Hugo'nun, sefalet ve ona eşlik eden evrensel değerleri ustaca kaleme aldığı 19. yy başyapıtıdır. Ateşli bir demokrasi ve Cumhuriyet yanlısı olan yazar cesareti ve ileri görüşlülüğünü şu sözlerle yansıtmış; "Yeryüzünde yoksulluk ve bilgisizliğin egemenliği sürdükçe, böylesi kitaplar gereksiz sayılmayabilir."
Bir zamanlar yaşamak için ekmek çalan bir insanın, hırsızlık gibi yüz karartıcı bu suç karşısında kürek mahkumu olmasını ve geri kalan hayatında da bunun ağırlığı altında ki yaşamını konu alıyor. Ailesini doyurmak için yalnızca bir ekmek çalan biri kürek mahkumiyetini hak eder miydi? Toplumun suçluları içinde barındırmak istememesi ve görmezden gelmesi toplumu korumak mı demekti? Sefilliğin sadece yoksula özgü olmadığı, kendi evladı olmayan çocuğa eziyet eden hancı da, dindar bir dedenin torununun özgürlüğünü kısıtlaması ve dayatmaları da, insanların duygularıyla oynayarak kandıran dilenciler de bunun birer parçası olmakta. Sefilliğin asıl adalet ve hukuk sisteminde olduğu, damgalanmanın insana aciz hissettirdigi ve çaresizliği tattırdığı olayları sık sık görüyoruz. İç içe geçmiş bu duygu selinde günümüzdeki olayları ve global sorunları benzetmemek elde değil. "Bir zamanlar zalim kaderine rağmen yaşıyordu. Şimdi uyuyor.."
Evet üç ekmek ,beş ekmek velhasıl ekmek çaldığı için birini hapse atmak ilkel bir demokrasi anlayışı mı ? yoksa katı bir hukuk mu ? Bunları bilmiyorum ama uzun yıllardır doktoru yasakladığı için ekmek yemeyen insanlar var .. bir de ekmeği bulamadığı için yiyemeyenler var . Cilt cilt kitaba şu kadar yorum da yazılmaz ama affet victor seni futbolcu bile sananlar var
Lise yıllarımda arkadaşlarımdan biri bu kitabı okuduğunda sıkıldığını bu yüzden beğenmediğini söylemişti. Ön yargı öyle bir şey ki bu kitabı kütüphanemde olmasına rağmen yıllardır bana okutmadı. Bu yüzden olsa gerek okuduğum kitaplarda hep bir güzellik arar onu abartırım tabi fazla olmamak koşuluyla. Biraz tarih bilerek bu kitabı okuduğuma ayrıca seviniyorum. İyiki bu zamanda okumuşum. Kitapla birlikte inanılmaz bir tecrübe yaşadım. Kolay kolay unutacağımı sanmıyorum. Arkadaşlarımın dediğinin aksine sürükleyici. Gerçi gençken hareket ve hız kavramlarınız - aksiyon- bir iki olaydan ibaret olmuyor. Neredeyse her sayfada bir şey bekliyorsunuz bundan dolayı da kitapların ilk yüz sayfası sıkıcı geliyor. Yaş ilerledikçe kitap sizi ilk sayfadan itibaren yakalıyor. Kitabın başarısı için popülaritesiyle doğru orantılı desem yanılmış olmam. Kitapta 1700-1800 leri görüyorsunuz. Dönemin kraliçesinin ekmek bulamayanlara hitaben "ekmek yoksa pasta yesinler" lafı sürekli aklınıza geliyor. Yazar sefalet kavramını yüreği taşlaşmış insanlara daha çok yakıştırmış. Niyahetinde hepsine de kötü sonu yakıştırmış. Sonu için diyeceğim tek cümle 'buruk bir tebessüm' olurdu doğrusu. Sabırla okuduğunuz için teşekkür ederim.
Farklı Yönleriyle : Sefiller
” Benim mutluluğa hakkım yok bayım, ben bir sefilim! Benim kaderim, kara harflerle alnıma yazılı… ”
Sefalet.. Bir kelimenin bu kadar yükü taşıdığı henüz görülmemiştir şu içler acısı dünyada. Ve Jean Valjean, daha önce hiçbir roman karakteri bu kadar erdemli bir hırsız olmadı şu kokuşmuş dünyada…
Ve sefaleti, uzaklardaki kızına para göndermek
Lise 2.sınıfta edebiyat öğretmenimin zoruyla aldığım bir kitaptı. Kitaptan sınav olacaktık, ilk başta ağlaya sızlaya okuduğum bir kitaptı. Kitabın ortalarına ve özellikle sonuna geldiğimde yine ağlaya sızlaya okuyordum fakat bu sefer nedeni farklıydı. Nedeni kitabın güzelliği, ahlak yasasının özgürlüğe ve şartlara dayandığını iyice anlamamdı. Dünya klasiği olan bir kitabı beğenmeyecek bir insanın olduğunu da düşünmüyorum. Son olarak, Jean Valjean seni seviyorum.
