#roman
Çekilen her aşk acısının arkasında, egoizmin bulunduğu sonucuna varıyordu. EGO, bir insanın diğerinden talep edebileceği her şeyi istiyor, ama aldıkları karşılığında kendine ait, önemli saydığı hiçbir şeyi feda etmemeyi şart koşuyordu. Egoist adam, sevdiğini düşündüğü kadına saraylar ya da değerli taşlar satın alıyor, bu hediyeler sayesinde kalpler arasında barış ve gerçek sevgi olmadan da ruhsal değerlere sahip olabileceğine inanıyordu. Bencil kişi, sevdiği varlığa zaman, para, tutku ve şefkat saçıyor, ama son kurbanı, yani kendisini, vermek istemiyordu. Bencil karakter, kendi ruhunu, karşılığında hiçbir şey talep etmeden bir başkasına verme arzusunda değildi. Âşık adam, o tuhaf hükümdar, egoistçe sevmek istiyordu. Parasını, zamanını, adını, elini kısacası her şeyini, kadınına veriyor, ama tek bir şeyi esirgiyordu: Ruhunu.
Sayfa 119 - Gendas KültürKitabı okudu
