Hoş bir şehir efsanesi
Mozambik’te çok zengin bir adam şehirdeki yoksullardan kurtulmak istiyormuş. Çok yüklü miktarda paranın üstüne zehir sürerek fakirlere dağıtmak üzere bir yardım kuruluşuna göndermiş. Bir süre sonra şehrin valisi, 30 vekil ve 7 muhtar ölmüş. Fakirlerden kimseye bir şey olmamış.
Yerli Tiyatro yazarlarımız ve eserleri.
1. Musahipzade Celal (1868-1959) Aynaroz Kadısı, İtaat İlamı, Fermanlı Deli Hazretleri, Kafes Arkasında, Bir Kavuk Devrildi, Macun Hokkası,
Reklam
Bilgi Kirliliği
Yıl 2020. Bilgiye ulaşmak çok kolay ama bu çok kötü çünkü merak ettiğimizi google'a sorup ona inanıyoruz. Sorgulamıyoruz. Araştırmıyoruz. Herkesin yanlış bildiği bir şeyi düzeltmek istiyorum. Can babanın; (YÜCEL) Bağlanmayacaksın, Eğer, Her Şey Sende Gizli, Anladım, Kadın Dediğin, Erkek Dediğin gibi şiirleri yoktur. Bunlar tamamen şehir efsanesi. İtimat etmeyiniz. Şuraya onun adıyla bırakıyorum ki adamın ruhu incinmesin. Lütfen MEB'in dahi yaptığı bu yanlışı düzeltmek için iletiyi paylaşınız.
Can Yücel
Can Yücel
Zaman
Zaman her şeyin ilacı derler. Öyle midir sahiden ? Yoksa bu bir şehir efsanesi midir? Zamanla açar tüm çiçekler, zamanla gecenin ardına gündüz gelir.. Zamanla kapanır tüm yaralar.. Zamanla olgunlaşır tüm insanlar...
Şehir efsanesi
Nazım Hikmet Ran
Nazım Hikmet Ran
, kaçak olduğu ve polis tarafından aranıldığı günlerden bir gün sevgilisi Piraye ile buluşmak ister. Bu sebeple de güvendiği bir arkadaşı ile haber ulaştırır Piraye’ye. Fakat Hikmet’in arkadaşı sanıldığı gibi güvenilir biri değildir. Öyle ki, bu arkadaş polislere ”Nazım, Gülhane Parkı’nda, en ulu ceviz ağacının altında olacak” diye haber uçurur. Gelgelelim buluşma günü gelip çatar, Piraye’nin hasreti ile yanan Nazım Hikmet, Gülhane Parkı’na gelir. Gelir gelmesine de, her yer polis kaynamaktadır. Derken polislere görünmemek için meşhur ceviz ağacına tırmanıverir. Nazım ağacın tepesindeyken, sevgilisi Piraye ceviz ağacının altında belirir ve kendisini beklemeye başlar. Polisler ise uzaktan Piraye’yi gözetlemekte, Nazım’ın onun yanına gelmesini beklemektedir. Polisler bir köşede, Piraye ağacın altında, Nazım ağacın tepesinde… Herkes birbirini beklemektedir. Bizim şair ne ağaçtan inebilir ne de sesini duyurabilir sevdasına. Ve çaresiz çıkarıp kağıdını kalemini, o meşhur şiirini yazar: Ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı’nda Ne sen bunun farkındasın ne de polis farkında. Bu bir şehir efsanesidir. Birincisi şiir Balçik'te yazılmıştır. (Bulgaristan) İkincisi ise Gülhane Parkında ceviz ağacı yoktur. Ama biz millet olarak romantizmi seviyoruz. Uydur babam ha uydur. Böyle bir hikâyeye gerek kalmayacak kadar güzel zaten, ne gerek var ki kurmacalara? O zaman söylesin
Cem Karaca
Cem Karaca
O renk, o zaman dans: youtu.be/xhiqDum5LY8
Şehir efsanesi misin, gerçek misin ?
Reklam
77 öğeden 11 ile 20 arasındakiler gösteriliyor.