Uzun uzun susuyorsun bir gülü koklarken
Yüzün büsbütün gülistan oluyor ve bitti
Sandığımız yerde yeniden ürperen aşk
Hangi hatıralarla kanadı hangisinde sustu
Biz hangi şehirde güller taşıdık odamıza
Hangisinde yaralarımızı saracak bir dost
Bir yoldaş aradık ölürcesine, yoktular
Yağmur yağıyor, iliklerime kadar üşüyorum. Güneş açıyor, utanıyorum yalnızlığımdan. Kar yağıyor. Ağarıyor çirkin yüzü merhametsiz sokakların. Güneş açıyor, utanıyorum yalnızlığımdan. Ben bu şehirde sensiz yaşayamam
Sayfa 127
Yanlış bir otobüse binip yanlış bir şehirde ineceğim. Bir duyguyu yanlış yaşadığımı düşüneceğim; doğru aşk yoktur, aşk doğru değildir diyeceğim...
Sayfa 178Kitabı okudu
Biz şehirde hızlandırılmış bir zamanı yaşıyoruz, günler günleri kovalıyor ama bu o kovalama içerisinde bize yön ve istikamet verecek, kendimizi temellendirecek bir öz kalmamış oluyor...
Bu neydi şimdi?!. Dur,toparlanırım birazdan...
Rengârenk bir damla usâre olup
Sessizce içine akmak isterim
Tuttuğun aynada birden kaybolup
Yıllarca yüzüne bakmak isterim
" Şehirde tükenen sihri bul!" deme
" Kuru!" de "çürü!" de,sakın "kal!" deme
Kalırsam surları yıkmak isterim....
Sayfa 50Kitabı okudu
