Ah be yar yakınken uzak olmak yoktur bizden. Yakından da yakın vardır. Bir dua anı kadar. Bir secde hali kadar. Ellerini kaldırırsın şehirler ötesinden yarin eline değer. Hele ki Aşk Sübhane rabbiye'l - a'la" deyip alna deyince kalır mı perde, kalır mı uzaklık?
Oysa İstanbul da, bütün öteki şehirler gibi, üzerinde yaşayan insanlar, iyi, haklı, güzel işler yaptıkları zaman, böyle kasvetli günlerde bile temizlenip gençleşir... Her yerinde korkaklık, âdilik, yeniklik varsa suç onun mu?
Yaprak döken gençliğimin satırlar aralarında
Altı kırmızı ile çizilmiş
Ve tırnak içine alınmış
Suskunluğun baş harflerisin
Şehirler uyurken
Boğazına sarılırken öfkeler
Bu gizli gülmelerin
Bu sessiz ağlamaların nedir anlamı
Sen hangi mevsimin yağmurusun
Ağlıyor
Ağlıyorsun.
-Fatih Kısaparmak-
Başlangıç
11 Eylül gibi sahte bir olay tertiplenip Afganistan, kitle imha silahları bahane edilip Irak işgal edildi. Afganistan Selçuklu devletinin kurulduğu topraklardır. Herat (Herat ilk Büyük Selçuklu başkenti idi) gibi tarihi şehirler, manevi değerleri temsil eden türbeler, insanlar herşey perişan edildi. Aynı şekilde Bağdat'ta ilk iş müzeler talan edildi. Bağdat Orta Çağda doğunun bilim merkezlerinden biriydi. Bütün el yazması eserler, Sümerlerden kalan kil tabletler tarihe ve medeniyete ait ne varsa yok edildi.
Sayfa 11 - Bilim&Gönül YayıneviKitabı okudu
1500 yılında gün batımında şehirler kapkaranlık olurdu, sadece arada sırada bir mumun veya titrek bir meşalenin ışığı görülürdü. Böyle bir şehirde yaşayan biri modern İstanbul'u, New York'u veya Mumbai'yi görse ne düşünürdü?
1500 yılında bir şehir tablosu...
"1500 yılında pek az şehrin 100 binden fazla nüfusu vardı; çoğu bina kerpiç, ahşap ve kamıştan yapılıyordu ve üç katlı bir bina gökdelen sayılıyordu. Sokaklar tekerlek izleriyle dolu toprak yollardan ibaretti ve bunlar yazın çok tozlu, kışınsa çamurla kaplı hâlde yayalara, atlara, keçilere, tavuklara ve az sayıda at arabasına hizmet veriyordu. Şehirlerdeki en bilindik gürültüler insan ve hayvan sesleriyle zaman zaman da bunlara karışan çekiç ve testere sesleriydi. Gün batımında şehirler kapkaranlık olurdu, sadece arada sırada bir mumun veya titrek bir meşalenin ışığı görülürdü.”