Dün sıcacık evimde, elimde çay bardağıyla internetin keyfini çıkarayım diye gezerken gördüm haberi. Sıcacık evimde, sıcacık bardağımla "Donarak şehit olan iki askerimiz, canımız, ciğerimiz "... O an soğuğu iliklerime kadar hissettim, hissettim ama ne çare.
"Vatan sağ olsun." diyip geçiyoruz. İşte bu kadar kolay bizim için bu cümleyi söylemek. Vatan sağ olsun, demek istemiyorum ben artık. Çünkü bu ihmâl etme ya da görmezden gelme bazı şeyleri; bunlar vatanın sağ olmasını gerektirecek sebepler değil.
Şehitlik ki en yüksek mertebe ama donarak. Donarak...
Artık ne yazacağımı, ne söyleyeceğimi bilmiyorum. Düşüncelerim birbirine karışıyor.
Yüreğim sızlıyor, ciğerim yanıyor. Hakkınızı helâl edin de diyemiyorum, nasıl ödenir bu hak bilmiyorum.
Işıklar içinde uyuyun. Sıcacık yeriniz olsun.