Ben ençok seni götürdüm giderken
Aklımın nakliyesiydi asıl yoran taşıyıcıları
Yardan düşmüştüm yaralarım yardan armağandı
Ben sevmeyi beceremedim belki de sevilmeyi
Benim sevmeye engel evcil acılarım vardı
Şehre bir yağmur yağdı ben ağladım
Ve buğularda yitirilen kimin adıydı
Bir aşktan diğerine kaç saate gidiliyordu
Soyulur muydu kabuğu hayatın
Yoksa bütün vitamini kabuğunda mıydı?
Yağmur şehre bir yağdı
Ben ağladım..
~ SON ~
Ben sevmeyi beceremedim, belki de sevilmeyi
Benim sevmeye engel evcil acılarım vardı
Ben yağmur ağladım bir şehre yağdı
Ben şehre ağladım bir yağmur yağdı
Ben bir ağladım şehre yağmur yağdı
Ben...
Yağmur...
Ağladım...
Şehre bir yağmur yağdı
Yağmurlu havalarda kaldırımlar ne güzeldirler, rugan gibi parlarlar. Orada gölgemizi görürüz, ruhumuzu sürükleyen iskeletimizin gölgesini; ve ıslanmak ne iyidir, harap olmak, sırılsıklam ve karmakarışık, vıcık vıcık, büzülmüş, tortop, allak bullak ve perişan olmak.
Kirlenmişlik
Bir bulut vardı
Sen,ben, biz diyarında
Kimi zaman seni gölgelerdi
Çoğu zaman beni
Karamsarlaşırdık
Savaşmaya yeltenirdik
Bulutla şehirle
Kirlenmişliklerle
Gücümüz her şeyi yetti de
Bir tek kirlenmişlere yenildik.
Sen de benzedin bu şehre
Ben de yavaş yavaş
Zamanla
Yağmur olup yağdı bulut
Bu şehrin tepelerine
Sen, ben, biz kirlendikçe
Güneş belirdiğinde bir gün
Gökyüzünde
Ne sen kaldın aydınlanacak
Ne de ben
Bu şehirde yanlızca
Kirlenmişlik kaldı
ben yağmur ağladım
bir şehre yağdı
ben şehre ağladım
bir yağmur yağdı
ben bir ağladım
şehre yağmur yağdı
Sel yayıncılık
