Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.6
ZezéM
Böylesine küçük bir çocuğun tüm bunları hissetmesi, hayata dair bakışı, büyüklerle olan empatisine şaşırmama gibi bir ihtimaliniz yok.
Şahsen ben ‘Zeze’ yi öyle çok sevip benimsedim ki son sayfalarda göz yaşlarım hiç dinmedi. Benim de onunla birlikte boğazım düğümlendi.
Böyle muhteşem bir eseri okumadan geçmeniz gerçekten size bir kayıp olarak dönecektir.
Zira bir insanı öldürmek için fiziksel bir nesne yerine onu düşünmeyi bırakmak olduğunu ‘Zeze’ den öğrendim...
"- biliyor musun, insanları öldürüyorum portuga.
+ bunu nasıl yapıyorsun zeze?
- onları unutarak..."
Minik Zeze'm
Ortaokul sondayken öğretmen zoruyla alıp ama bir kenara fırlattığım, okumamak için inat ettiğim kitap. Çok şey kaybetmişim. Üniversite birinci sınıfta okumaya başlayıp 2 günde bitirdim. Zeze ve bu kitap benim için bir başka. Dayak yediği, acı çektiği bölümleri okurken pıt pıt yaş akıyor yanaklarınızdan.
Acı dolu bir hayat sürdürmek ve bunu yaşamın olağan seyri gibi kabul etmek, ta ki hayattaki en gerçek ve karşı konulamaz acının ne olduğunu öğrenene kadar… Yoksulluk ve sevgisizlik içinde yaşayan küçük Zeze’nin dünyasını, bize yalnızca minik bir çocuğun gözünden değil, evrensel bir hakikat penceresinden sunuyor. Okurken her türlü duyguyu yaşatan güzel bir kitaptı, benim gibi fazla duygusallar okumasın göz yaşlarını tutamıyor
İnce ince işlenmiş sanki kelimeler sayfalara. Gerçekten anlayarak okuyan okurlara çok şey kattığını düşünüyorum. Çok güzel dersler var kitapta. Okurken hissettim kitabı okuyun okutturun
Yarasalar yok. Çocuklar yok.
Akşam olmuyor. Sabah olmuyor.
Akasya, delice kuşunun ağzında gitmiş
Acının ötesinde bir acı
Ne bir ses insandan insana
Ne eşyada zamanın soluğu
Pencereler birer ölüm fotoğrafı.
Sadece otlar
Yaşıyor hepimizin yerine
Şükrü Erbaş
Yoksul bir ailenin çocuğu olan Zeze'nin annesi sürekli çalışmak zorunda olan bir kadın olduğu için zezeyle yeterince ilgilenemiyor.
Zezeyle evde olan 2 ablası ilgileniyor ve onlarda yaramazlık yaptığı için sürekli dövüyorlar.
Sevgi açlığı içinde yalnız kalan zeze hayatta değer verdiği iki kişiyi ablasını ve kardeşini de kaybediyor.
Aile koşullardan dolayı yaşadıkları evden taşınmak zorunda kalıyor ve bu zezeyi derinden yaralıyor. Zeze yeni taşındıkları evdeki bahçede küçük bir fidanla tanışıp ona şeker portakalı adını veriyor.
Sonrasında geçirdigi küçük bir kaza sonucu portekizli bir adamla tanışıp onunla dost oluyor. Babasından almadığı sevgiyi ondan almaya başlıyor ve bir kaza sonucu portekizlinin öldüğünü öğreniyor. Zeze kalbinde yaşattığı dostunu da kaybediyor ve hastalanarak yatağa düşüyor.
Bilmeyen yoktur bu kitabı. Bende uzuuuun bir zaman sonra okudum ve bayıldım. Sanırım uzun zamandır hiçbir kitap bu denli etkilememişti.
Kitap 5 yaşındaki Zezé'nin iç dünyasından, hayallerinden, yaşadıklarından bahsediyor. Bir çocuk anlatıcı olması çok güzeldi, gerçekten hayran olunası bir çocuk. Zeki ve yaramaz. Ailesinin yoksulluğu bir çocuğu kocaman yapıyor. En çarpıcı noktası bu oldu benim için. Yaşadığı yoksulluktan dolayı aile fertleri gergin, üzgün. Zezé'nin anlatımıyla bu duygular çok net hissettirilmişti. Çok beğendim..
Kitabın benim için en sarsıcı cümlesiyle bitireyim incelememi:
-"Hakikaten de sevgili Portuga, bana her şeyi çok erken anlattılar."