“Portuga! Eve gidip beni babamdan sana vermesini isteyebilir misin ? “
Hepimiz çocukluğumuzu yitirmiştik. Hepimiz büyüktük, büyük ve hüzünlü.
Hissettiğim ıstırap her türlü açlıktan beterdi.
Sayfa 51
"Hepimiz büyüktük, büyük ve hüzünlü...
Sayfa 48
"Neden ders alıp benim gibi yapmıyorsun?"
"Ne yapıyorsun ki?"
"Hiçbir şey beklemiyorum. Böylece hayal kırıklığına uğramıyorum."
Sayfa 46
"Zeze, sen ağlıyorsun..."
"Birazdan geçer."
Sayfa 45
Hiçbir şey beklemiyorum, böylece hayal kırıklığına uğramıyorum
"Seni, sahip olduğu en güzel şey olarak gören bir kalbi kırma.."
Büyükleri anlamak bazen ne kadar da zordu!