Akış
Ara
Mesajlar
1
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Didinesi bir seferinde mutluluğun”yüreğimizde parlayan bir güneş”olduğunu söylemişti.Güneş her şeyi mutlulukla aydınlatıyordu.Eğer bu doğruysa her şeyi güzelleştiren şey göğsümde pırpır eden yüreğimdi…
Sayfa 148Kitabı okudu
Acı çekmek bayılana kadar dayak yemek değildi. Ayaktakı cam kesiğini eczanede dikiş attırmak değildi. Asıl acı, kalbi baştan aşağı sancılara boğan, insana sırrını kimselere anlatmadan ölmeyi arzulatan bir şeydi...
Uyuyalım. İnsan uyudu mu her şeyi unutur.
“Tesadüflere ihtiyaç var, plansız ve zamansız gelen güzelliklere...”
Pencereyi açın da içeri temiz hava girsin, taze fikirler girsin, yeni bir hayat tarzı girsin.
"Yaşamak için fazlasıyla yaşlanmış gibiler,her şeyden bıkmışlar sanki..."
Sayfa 48Kitabı okuyor
"Olsun, onu öldüreceğim."
"Ne diyorsun evladım sen, babanı mı öldüreceksin?"
"Evet, öldüreceğim. Çoktan başladım bile. Öldürmek derken öyle Buck Jones'un tabancasını alıp dan diye öldürmeyi kastetmiyorum.Öyle değil.Kastettiğim onu kalbimde öldürmek.İyiliğini istemekten vazgeçmek.Derken bir gün ölüp gidecek."
Sayfa 145 - Can Sanat YayınlarıKitabı okuyor
Ne olursa olsun çocuklar sevgisiz büyütülmemeli
Bundan böyle sadece aşk filmleri izleyecektim, büyüklerin verdiği ad buydu. Bir sürü öpüşme ve sarılma içeren, herkesin birbirini sevdiği filmler. Madem dayak yemekten başka işe yaramıyordum, en azından filmlerde başkalarının sevgiyle kaynaştığını izleyebilirdim.
Sayfa 141 - Can Sanat YayınlarıKitabı okuyor
"Anneciğim..."
Sesimi iyice alçaltarak belki de hayata yönelik en büyük suçlamamı dile getirdim.
"Anneciğim, keşke hiç doğmasaymışım..."
Sayfa 139 - Can Sanat YayınlarıKitabı okuyor
"çok uslu olman da gereksiz çocuk ol o her zamanki küçük çocuk."
"Niçin, Godódia? Herkes beni dövsün diye mi? Herkes beni azarlasın diye mi?"
Sayfa 188Kitabı okudu
Şimdi acının ne olduğunu gerçekten biliyordum ayağını bir cam parçasıyla kesmek ve eczanede dikiş atırmak değildi bu. Acı, insanın birlikte ölmesi gereken şeydi. Kollarında, başta en ufak güç bırakmayan, yastıkta kafanı bir yandan Öbür yama çevirme cesaretini bile yok eden şeydi.
Sayfa 186 - CanKitabı okudu
"Acıyorsa suya girmene gerek yok," diyebildi
-....Artık acımıyor
Hayatımdan çıkan, beni kendinden kurtaran herkese teşekkür ederim. Çok ağır bir hastalığı, sonunda yenmiş kadar hafifim.