Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
1
Kaydedilenler
784
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Birçok kişi hacca gitmek gibi günah bağışlatıcı bir eyleme girişmeden önce nefislerini dizginlemeleri gerektiğini gözardı ediyordu; hacca gitmek Tanrı tarafından bağışlanmak için yeterliymiş gibi davranıyorlardı. Luther'in karşı çıktığı skandal da buydu ve karşı çıkan ilk kişi o değildi kesinlikle.
"Cehennemden korkan oraya doğru koşar. "
“Ve en iyinin yozlaşması en kötüsüdür.“
(Corruptio optimi pessima.)
Diyelim ki modern biri depresyonda, melankolik hissediyor. Ona deniyor ki: Sadece vücut kimyan yüzünden böyle hissediyorsun, açsın veya hormona! bir bozukluğun vs. var. Hemen rahatlıyor. Fiilen gayrimeşru ilan edilen bu histen artık uzaklaşabilir. "Şeyler"de aslında böyle bir anlam yoktur; öyle hissedilirler sadece ve bu, şeylerin anlamından tümüyle bağımsız bir nedensel eylemin sonucudur. Bu bağlantısızlaştırma hamlesi modern zihin/beden ayrımıyla ve fizikselin "sadece" psişiğin muhtemel bir nedeni olmaya indirgenişiyle ilişkilidir.
Medenilik insanın kendi üstünde çalışmasını, şeyleri olduğu gibi bırakmamayı, onları değiştirmeyi gerektirir. Kendimizi yeniden biçimlendirmek için mücadele etmemizi gerektirir.
Çünkü akıl, bizi yanılsamadan ve içgüdünün kör güçlerinden, aynı zamanda korkularımızdan, dar görüşlülükten ve korkaklıktan kaynaklanan fantezilerden kurtarabilen eleştirel bir güç olarak görülür. Tamlığa en yakın şey bu akıl gücündedir ve tümüyle bize aittir, çoğunlukla kahramanca olan kendi eylemlerimizle gelişir. (Bu noktada genellikle modern "bilimsel" aklın devlerinin isimleri sayılır: Kopernik, Darwin, Freud.)
Bunu bana Ramo açıklasın :D
Tutumumuz bizi bir resme yerleştirir ve sonunda o resmi sorgulayamaz hale geliriz.
İnsanların gerçeklikten kaçmalarının sebebi kaçışın rahatlatıcı olmasıdır. Gerçek dünya bize karşı tamamen kayıtsızdır, hatta bir ölçüde tehlikeli ve tehditkardır.
Hepimizin bildiği gibi "seküler" sözcüğü "saeculum'dan", yani yüzyıldan veya çağdan gelir.
Ne kadar doğruuu!
"Azizlere hürmetin gerçek yolu, onların erdemlerini taklitten geçer ve onlar bunu yüz mumdan daha çok önemserler... Ama siz Paul'ün yazılarından yansıyan zihniyete değil, türbedeki kemiklerine hürmet ediyorsunuz. "
Modern insan bir yandan inançsızlığa doğru çekildiğini, diğer yandansa tinselin taleplerini hisseder; bu talepler ister doğada, ister sanatta isterse de temas kurulan bir dinsel inançta veya Tanrı hissiyatında ortaya çıksın.
Rousseau;
Kusursuzca erdemli insanda özsevgi artık başkalarına duyulan sevgiden ayrı değildir. Ancak bu ayrımın aşılması beraberinde bir başka noktada yükselen yeni bir ikiliği getirir. Özsevgi aynı zamanda insanlık sevgisiyse içimizdeki, erdemle savaşan bencilce eğilimleri nasıl açıklamalı? Bunların başka bir sebebi olmalıdır, ki Rousseau bu sebebe "gurur" (amourpropre) adını verir. Yani kendim için kaygılanışım, birbirine iyiyle kötü kadar zıt olan iki farklı şekle bürünebilir.
Delumeau;
“Dünyaya karşı hor görü, ölümün dramatize edilmesi ve kişisel kurtuluşa vurgu birlikte ortaya çıktılar.”
fazla realizm de iğrenç :D
"Bedenin güzelliği tümüyle deridedir. insanlar derinin altındakileri görebilseler, ki Boethia' da vaşakların görebildiği söylenir, kadınların görünüşünü mide bulandırıcı bulurlardı. Kadının cazibesi sümüksü maddelerden ve kandan, sıvılardan ve safradan ibarettir. Burun deliklerinin, boğazın ve karnın içindekileri düşünün: sadece pislik ... Kusmuğa ve dışkıya parmak uçlarımızla bile dokunamadığımız halde, pislik torbasına sarılmayı nasıl arzu edebiliyoruz?"