Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.30
İlk sayıdan itibaren aldığım bir dergi. Bazı yazılarını atlıyorum istemsizce. İsim vermiyeyim bazı yazarlar sıkıcı geliyor ama bu dergiyi almamı sağlayan bir kaç şey var.
İlk olarak biriktirme isteğim. Üstüne de ilk sayıdan itibaren temin edince buna devam etmek istiyorum. İkinci olarak Hakan Gunday ve Ahmet Mümtaz Taylan'in muhabbetleri hoşuma gidiyordu. İki sayıdır bu muhabbet eksik ama bu sayıda Nebil Ozgenturk ve Sunay Akin'in Sabahattin Ali muhabbeti çok doyurucu idi. Üçüncü olarak da Selahattin Duman'in yazıları. Popüler kültür hakkında eleştirileri çok doğru ve yerinde tespitleri içeriyor. Mercan Dede de kaliteli yazılarıyla dikkat çekiyor.
Bulantı, varoluşçuluk akımının önde gelen isimlerinden olan Jean-Paul Sartre’nin ilk romanı. “Varoluş özden önce gelir” düşüncesinin temel alındığı bu akımda toplumsal roller, kalıplaşmış yargılar insanda sadece maske görevi görür ve bireyin yaşantısının ne olduğu ve nasıl adlandırılması gerektiği "gerçek öz"ü oluşturmaktadır.
Kitap kahraman Roquentin tarafından yazılan günlüklerden oluşmaktadır. Roquentin’in insan hayatının hiçliği, tiksinçliği karşısında duyduğu o bulantıyı aktarmaktadır. Fakat Roquentin sadece dış dünyaya değil kendi iç benliğine de büyük bir tiksinti duymaktadır.
Var olmaktayım, işte onu sürdüren benim. Evet ben. Gövde bir kere yaşamaya başlayınca, bu ise kendi kendine devam eder. Fakat düşünceyi ben sürdürür, ben geliştiririm. Var olmaktayım. Var olmakta olduğumu düşünüyorum. Ah, şu varolma duygusu kıvrılan bir yılan gibi ve onu sürdüren benim, yavaşça... Düşünmeyi durdurabilseydim! Çabalıyorum, başarıyorum: Kafamın içi dumanla doluyor gibi... işte yeniden başladı: "Duman...düşünmemek... Düşünmek istemiyorum. Düşünmek istemediğimi düşünüyorum. Düşünmek istemediğimi düşünmemem gerek." Bitmek bilmeyecek mi bu?
Kitapta geçen bu bölüm aslında kitabı tamamen özetler nitelikte. Kafka ve Camus etkilerinin çokca göreceğimiz bir kitap. Fakat okumak ve anlamak için Sartre ve varoluşçuluk akımı hakkında bilgi sahibi olmamız gerektiğini düşünmekteyim. Herkese iyi okumalar.
‘İnsan bulantıdır’
Bittiği için üzüldüğüm eserlerden birisi.
Sartre’nin ilk eseri olan bulantı ‘varoluşçu akımı’ temel alarak bireyin topluma karşı özgür ve güçlü halini ön plana sunmuş. Günlük tarzında yazılan ,baş kahraman Roquentin’in kendi varoluşunu kavraması ve bu süreçte yaşantısını anlatıyor. Kendisine ve topluma karşı duyduğu tiksinti ,hissettikleri, yalnız kalışları, kendini yalnızlaştırması beni gerçekten etkiledi.
‘Her zaman için fazlalıktım ben .
Rasgele ortaya çıkmıştım; bir taş, bir bitki, bir mikrop gibi var olup gidiyordum . Hayatım her bakımdan önemsiz mutluluklara yöneliyordu. Kimi zaman ne olduğu belirsiz işaretler gönderiyordu , kimi zaman da sonuçsuz bir vızıltıdan başka bir şey duyulmuyordu .’ Kendini yoksayışları varlığını böyle derin sorgulaması felsefeye ciddi anlamda yön vermiş.
Düşüncemi durdurabilseydim....Çabalıyorum buna, başaramıyorum .Kafamın içi dumanla doluyor gibi....ama işte yeniden başladı.’Duman...düşünmek...Düşünmemek istemiyorum.Düşünmek istemediğimi düşünüyorum.Düşünmek istemediğimi düşünmemem gerek.’ Bitmek bilmeyecek mi bu ?
Uzun zamandır dergi almıyordum açıkçası. Zaten alsam bile bir yerden sonra sıkılıp yarım bırakıyordum. Sonra sitede Tuhaf'ın ilk sayısıyla ilgili yorumları ve kadroyu görünce dergiyi alma isteğiyle doldum.
Gayet keyifli bir dergiydi benim için. İlk sayfalardaki yazıları daha bir merakla okudum sonrasında tempo düşse de genel itibariyle aradığımı çokça buldum. Bu sayıda Dostoyevski'den bahsediyordu 15. Sayfaya kadar. Dostoyevski'nin torununun torunu olan Dmitry Dostoyevski'yle olan röportajda güzel detaylar vardı.
Zülfü Livaneli, Etgar Keret, Selahattin Duman, Levent Kazak, Ömür İklim Demir, Hakan Günday ve Ahmet Mümtaz Taylan'ın bölümlerini okumak da çok büyük bir zevkti. Zaten yaptığım alıntılarla bunu çokça gösterdiğimi düşünüyorum...
Temennim her sayının bu sayı gibi dolu dolu ve dozunda olması. Bir sonraki sayıyı merakla bekliyor olacağım.
138 syf.
·
Puan vermedi
Bir mini kitap diye biliriz aslında 138 Sayfa ve sürukleyici iyi okuyan biri için 3 saat bir kitap diye Bilrim Hikayelerde ki olayları okumuyor hissediyorsunuz, mutlaka okunması gereken kitaplardan
Kesinlikle siyasi hiçbir yanı yok
Toz duman kenarlardan, taşradan ve kuytulardan, memleketten yoksulluk halleri. Utananlar, üzülenler, âşıklar, yevmiyeciler, küçük kasabalar, hazin ve uzakta kalan hayatlar. Devran, inatçı neşesiyle geçip giden zamanın çarpıklığını anlatıyor. Umut umut, cümle cümle… Evvela mahsus selam ediyor doğan güne. Selahattin Demirtaş, yaralıların, umarsızların, kalbi hızla çarpanların hikâyecisi. Sofrasında konuk ağırlayan, durup durup konuşan… Doksanların başı, ziraat fakültesini yeni bitirmişim, iş güç yok henüz. Günün çoğunu evde iş projeleri ve gelecek planlarıyla geçiriyorum. Dile kolay, her gün elli tane iş kuruyorum kafamda. Hemen para kazanmaya başlamam lazım diyorum. Acayip zengin olasım gelmiş, yerimde duramıyorum. Fakirlik içinde büyümüşüz, fakir fakir okuyup üniversiteyi de bitirmişiz. Ama her şeyin bir sonu olduğuna göre fakirliğin de bir sonu var değil mi?
İlk çıktığı günden beri dikkatimi çeken ve tavsiye aldığım bir dergiydi Tuhaf, nihayet 21. sayısında yakalayabildim. Hoşuma da gitti gerçekten. 48 sayfalık derginin etiket fiyatı 12 TL ama internetten alırsanız 9-10 TL. Yazar kadrosu güzel her telden var tek ortak yanları çoğu iyi kalem.
Bu sayı da neler var peki? Öncelikle kapaktan da belli
