Her zaman aynı insanları görürsek onları yaşamımızın bir parçası saymaya başlarız. Yaşamımızın bir parçası saydıkça da onlar bizim yaşamımızı değiştirmeye kalkışırlar. Bizi görmek istedikleri gibi değilsek hoşnut olmazlar, canları sıkılır. Çünkü, efendim, herkes bizim nasıl yaşamamız gerektiğini elifi elifine bildiğine inanır.
"Ey cemaat, uyanın, elverir, artık uyku!
Yok mu sizlerde vatan namına hiçbir duygu?
Düşmeden pençesinin altına istikbalin,
Biliniz kadrini hürriyyetin, istiklâlin."
"Vücudunun en çirkin yerine iyice bak ressam, çalışmalarını o kısım üzerinde yoğunlaştır ki kendini düzeltebilesin, zira sen kaba olursan çizgilerin de kabalaşacak ve ruhsuz olacaktır ; işte böyle, iyisiyle kötüsüyle sende olan her şey bir biçimde figürlerine yansıyacaktır. "
Hiçbir şey düşünmemek, sadece içinde sona yaklaşmanın karanlık duygusunu taşımak, sükûnetle çöküp her şeyin üstünü örten bir sisi hissetmek ne kadar da iyi geliyordu!