Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
SelKo
@selko
''Büyük yürüyüşler okumakla başlar.''
Öğretmen
Lisans
Antalya
Kırklareli
196 okur puanı
Aralık 2014 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
Acaba insanların bedence ayrılmalari manen ayrılmalarindan niçin daha güçtür? Ve niçin ayrilabilmek cesaretini gösterdiğimiz halde bunu söylemek cesaretini gosteremeyiz?
Sayfa 112
Zira vicdan,pek çokları için eğilip bükülebilen elastiki bir maddeden yapılmıştır.Yani uzayıp kisalabilir ve hadiselerin türlüsüne uyabilir.
Sayfa 53
Eğer iki insan ---an---ı paylaşıyorsa ya da aralarındaki bir duyguyu paylaşıyorsa,eğer ikisi de aynı şeyi hissediyorsa,o zaman hayatta oldukları sürece aralarındaki bu değerli duyguyu yeniden yaşamalarının nasıl.mümkün olabileceğini görebiliyorum.
Okur Takip Önerileri
"Bazen sevgi en iyi sessizlikle ifade edilebilir"
Hayat, soğuk kayıtsız, herkesin maskelerini
çeker alır zamanla; maskeleri de hani çoktur
herkesin. Fakat bazıları hep aynı maskeyi
kullanırlar, ister istemez kirlenir, yıpranır bu
maske. Tutumlu kimselerdir bunlar. Bir kısmı
evlatlarına saklarlar maskelerini; bir kısmı da
vardır ki boyuna maske değiştirirler, ama
yaşlandıklarında görürler ki bir sonuncu maske
kalmış ellerinde, ve bu da pek çabuk eskir, o
zaman maskenin gerisinden gerçek yüzleri çıkar
ortaya.
Binlerce yıl önce
aynı sözler konuşuldu, aynı çiftleşmeler oldu,
aynı çocukluk acıları yaşandı. Acaba bir baştan
bir başa hayat, gülünç bir kıssa, inanılmaz ve
ahmakça bir masal değil midir? Acaba ben kendi
masalımı yazmıyor muyum? Fakat masal, her
anlatanın, miras aldığı ruh durumunun sınırları
içinde, tasarlayıp da eremediği dilekler için bir
çözüm, bir kaçış yolu ancak.
Edebiyatı,
insanın' düşünce ve ideallerinin tapınağı olarak görmeye başladım, kötüsünden
iyisine, tarihçisinden büyük düşünürüne, sadece zihinleriyle yazanlardan
kalbini ve ruhunu kullanarak yazanlara kadar çeşitli zihinlerden oluşmuş bir
tapınaktı.
Yazmak ölümsüz olabilir
ama sesin yaptığı gibi iki insan arasındaki boşluğu doldurmada bir köprü
oluşturamaz ve keşke dünyadaki en iyi kitabı yazmak yerine bir arkadaşımla bir
sıkı bir tartışma veya bir kızla birkaç dakikalık sohbet yapabilsem.
Konuşmak benim çabalarım arasında, insanlarla sıradan ilişkiler kurmamda, her
zaman en büyük engel olmuştur. Bana en acı veren engelim olmuştur; çünkü
konuşma olmaksızın insan kaybolmuş gibidir, milyonlarca şey söylemek yerine
bir kelime bile edemez.
Hayatında ilk kez, bir şeyi gizli tutmak istiyorsan onu kendinden de gizlemen gerektiğini anlıyordu. Gizlediğin şeyin orada olduğunu bilmeli, ama gerekmedikçe adını koymamalı, belirli bir biçime bürünüp bilincine yansımasına asla izin vermemeliydin.
Piramidin tepesinde Büyük Birader oturmaktadır. Büyük Birader yanılmaz ve her şeye kadirdir. Tüm başarılar, tüm kazanımlar, tüm zaferler, tüm bilimsel buluşlar, tüm bilgiler, tüm bilgelikler, tüm mutluluklar ve tüm erdemler doğrudan onun önderliğinden doğar ve ondan esinlenir. Büyük Birader'i bugüne kadar gören olmamıştır. O, duvarlardaki posterlerde bir yüz, tele-ekranlarda bir sestir. Onun asla ölmeyeceğinden kesinlikle emin olabiliriz, ne zaman doğduğu ise belirsizdir.
Elde etmek için “kaşındığım”, sonunda hak ettiğim hüzün, yenilgi ve ezilmiş, aşağılanmış olma duygusu beni, öğrenilmesi gereken bütün kurallardan, çözülmesi gereken matematik problemlerinden, Karlofça Anlaşması’nın ezberlenmesi gereken maddelerinden ve hayatın zorunluluklarından kurtarır, her şeye boş verebilirdim.
Bir şehri yapan şeyin onun dış görünüşü kadar ev içlerinin ve iç mekânların manzarası olduğunu, yabancı gezginler, en çok İstanbul’da unutmak zorunda kalırlar
Birisinden nefret etmeye başlarken geçirilen ilk evrelerden biri de sanırım o kişiyle aranızda konuşacak birşeyler kalmamasıdır.
"Gerçek aşkın ne olduğunu söyleyeyim sana. Körü körüne bağlanmak,
kayıtsız şartsız kendini vermek, yerlerde sürünmek, her şeye, herkese
rağmen inanmak, güvenmek, karşındaki zalime bütün kalbini, bütün
varlığını vermektir. Ben böyle sevdim işte!
