Yaşanan hiçbir şey iz bırakmadan silinmezmiş. Ne kadar da doğru bir söz. Bazı yaşananlar ,yaşanmalı bunlardan ders alınmalı ve yola devam edilmelidir. Aynı Selvi Boylum Alyazmalım'da olduğu gibi ...
Isık-Göl'e kuğular yalnız güzün, bir de kışın gelirler. Baharda onları gören olmaz pek. Kuzeye doğru uçan güneyli kuğularmış bunlar. Görenlere mutluluk getirirlermiş.
Nereye gittiğimizi, niçin gittiğimizi düşünmüyordum bile. Bunun ne önemi olabilirdi ki? İkimiz yan yana olduktan, bazen göz göze geldikten, ellerimiz birbirine dokunduktan sonra daha ne isterdik!
Bir anda ikimiz de bambaşka insanlar olmuştuk. Bütün kaygılarımız, üzüntülerimiz uçup gitmişti. Yeryüzünde ikimizden, mutluluğumuzdan, yerden, gökten başka bir şey yoktu.
Gene sustuk. O anda belki ikimizde aynı şeyi düşünüyorduk. Fakat aramızda bir duvar vardı sanki; benim ona yaklaşmamı, onunda yanıma binmesini önleyen bir duvar.
Çünkü bizim bütün köylerde kızları görücülük yoluyla isterler, kızın düşüncesini sormadan kocaya verirler. Bu çeşit olaylar üstüne çok yazı okumuştum. Saçma bir şeydi bu. Testi kırıldıktan sonra ağlamışsın, ne çare?