Okuduğum ikinci Marquez kitabı. İlki Kırmızı Pazartesi’ydi.İncecik bir kitaptı Kolera Günlerinde Aşk’a göre. Nicelik olarak daha hacimli bir roman olmasına rağmen benim nezdimde Kırmızı Pazartesi’yi geçemedi. Güzel bir çeviriyle Can yayınları basımını okudum, sade temiz bir çalışma yapılmış. Başkahraman Florentino Ariza’nın aşkı Fermina Daza’yı 53 yıl 7 ay 11 gün bekleyişini anlatan roman. Bir çırpıda okudum ama beni alıp uzaklara götürmedi hikaye. Tam tersine bir an önce bitirip diğer kitaplara geçmek için olabildiğince çabuk okumaya çalıştım. Belki de böyle derin santimantal romanlar artık ilgimi çekmediğinde beğenmedim romanı. 53 yıl bir kadını beklemiş adamın o süre zarfında sayısız kadınla beraber olması ve onlarla birlikteyken bile Fermina Daza’yı düşünmesi mi sadık bir aşk bilemedim. Aynı şekilde nedensiz bir şekilde Florentino Ariza’yı terk edip bir başkasıyla evlenen Fermina Daza’nın eşi öldüğünden sonra yıllardır onu bekleyen aşığına geri dönmesi mi sadık bir aşk onu da bilemedim. Aşırı cinsellik yüklü sayfalar arasında pedofili denecek bir -sözde aşk- aştan bahsedilmesi de romanı benim gözümde aşağı çekti. Büyük bir hevesle başlayıp da bu kadar hayal kırıklığına uğradığım başka bir roman yok herhalde.
