İstanbul Kadıköy kolejleri neyse Hakkari Şemdinli, Derecik mekteplerine aynı değer ve ilgiyi göstermezsek coğrafyadan sürülmesek bile oralarda hüküm süremeyeceğiz!
Sayfa 93
PKK ise ciddi bir saldırı beklemediğinden hiç bir savunma önlemi almaya gerek duymamış, aksine saldırılarına devam etmiştir. Önce Aktütün, 28 Eylül'de de Şemdinli/Derecik karakoluna saldıran teröristler 2 assubay ile 24 eri şehit etmişler 23 eri yaralamışlardır.
Çatışmalarda 174 PKK'lı öldürülmüştür. PKK kayıtlarına "Rubarok ve Helena"olayları diye geçen ve PKK'nın ağır kayıplar verdiği bu saldırılardan sonra psikolojik üstünlüğün güvenlik güçleri tarafına geçtiği daha da net olarak görülür.
Mayıs 1984'de LAK 1 kararları gereği 200 PKK
militanı Kuzey lrak'dan Hakkari , Eruh, Şırnak, Van, Çatak, Mardin, Sason, Diyarbakır ve Bingöl'e, İran'dan Kars, Ağrı ve Suriye'den Adıyaman bölgesine girmiştir. Haziran ayı içinde A.Öcalan, gruplara eylemlere başlama emrini vermiştir. 15 Ağustos 1984'de Eruh ve Şemdinli Jandarma Karakollarına yapılan baskınlar ile HRK'nın kuruluşu ilan edilmiştir. Özellikle Eruh baskını PKK açısından başarılı olmuş, PKK'lılar jandarma birliğindeki silah ve cephaneleri kamyonlara yükleyerek uzaklaşmışlardır. Bu saldırılar ile PKK'nın "silahlı propaganda" dönemi olarak adlandırdığı dönem sona ermiş, "gerilla" aşamasına geçilmiştir.
1986 senesi örgütün toparlanmaya başladığı ve Hakkari-Şırnak ve Van-Çatak'ı kapsayan, örgütün Batan veya Orta Kürdistan dediği bölgede Kuzey Irak merkezli faaliyetlerini yoğunlaştırdığı bir sene olmuştur. Örgüt çalışmalarının kalpgahı olarak gördüğü bu bölgeyi "1989-1990 Botan İki Yıllık Eyalet Planlaması" adlı raporda şöyle tanımlamaktadır: " 15.000 km2 alanı kapsayan Siirt, Van ve Hakkari'nin önemli bölümlerini içine alan Botan Kürdistan'ın kalbi durumundadır. Direniş ve koordinasyon merkezidir. Planlamanın hayati bir alanı olarak rol oynayacaktır. PKK gerçek silahlı savaşı bu alanda gerçekleştirecektir. Botan'ın bölümleri, Şemdinli, Çukurca, Uludere, Şırnak, Eruh, Pervari, Çatak'dan oluşur."
Örgüt, silahlı propaganda döneminde halkı bilinçlendirmek ve Kürt ulusal ve ekonomik taleplerini dile getirmekle meşgul olunduğunu, devlet yandaş ve ajanlarına karşı saldırılar düzenlendiğini, söylemekte ileride bir halk kurtuluş ordusunun çekirdeğini oluşturacak silahlı kadroların yetiştirilmesini hedeflemektedir. Artık hedeflenen stratejik denge döneminde kurulacak gerilla güçleri ile devlet kırsal alanlardan püskürtülerek şehirlere sıkıştırılacaktır. Stratejik denge aşamasında örgüt siyasi üstünlüğe sahip olacak, hareketli savaş ile de askeri dengeyi kurmak içinde mücadele edecektir. Bu aşamada Türkiye Cumhuriyeti savaşın ağır maliyeti altında ezilirken, Doğu Anadolu'da çıkacak halk ayaklanmalarının da eklenmesi ile Ankara pes etmeye zorlanacaktır. Eğer bu gerçekleşmez ise stratejik saldırı aşamasına geçilecek, Türk ordusu Güneydoğu ve Doğu Anadolu'dan çıkarılacaktır. Bu hedef sayısı 400'ü geçmeyen tecrübesiz kadrodan oluşan küçük bir örgüt için iddialı bir hedeftir, Ancak Apo 1984'de Şemdinli'nin ele geçirilmesi gibi daha "mütevazi" bir hedef koymakla yetinecektir.
PKK için Kuzey Irak, Türkiye'ye geçiş konusunda olağanüstü bir rahatlık sağlayacaktır. Cudi dağları buradan başlamakta ve Şırnak, Hakkari, Siirt, Bitlis, Diyarbakır ve Bingöl üzerinden Munzurlar'a uzanmaktadır. 1983 senesi içinde bu coğrafi rahatlığı kullanan PKK elemanları Tük sınırından geçerek, halkla ilişki, silah ve erzak depoları hazırlıyorlardı. PKK'lılar üç bölgede çalışmalarını yoğunlaştırmışlardır. Bu gruplar sırası ile Mahsun Korkmaz'ın komutasındaki Eruh, Pervari, Şırnak ve Beytülşebap bölgelerinde faaliyet gösteren "14 Temmuz Silahlı Propaganda Birliği", Hakkari, Şemdinli bölgesinde gösteren Bingöllü Ali'nin yönettiği "21 Mart Silahlı Propaganda Birliği" ve faaliyet Van Çatak bölgesinde çalışan Terzi Cemal'in komutasındaki "18 Mayıs Silahlı Propaganda Birliği" idi.
Üçgenin sırrı Hakurke’de yatar. Hakurke kontrol altına alınmadan, teröristler bu bölgede temizlenmeden, Şemdinli uyuyamaz. Şemdinli bizimdir. Onu uyku tutmazsa, bizi hiç tutmaz. Ama şunu da unutmayınız ki, artık sınır ötesi harekâtla Hakurke’de PKK’ya darbe vuramazsınız, dağıldılar, peşmergenin içine saklandılar. Darbe vurmak mı istiyorsunuz? Barzani’ye vurmadan PKK’yı vuramazsınız çünkü Amerika’nın Büyük Orta Doğu projesi içinde Barzani demek PKK demektir! Peki, bu PKK nedir
Şemdinli’de bataklık yoktur, sivrisinek de yoktur. Orada insanlar yaşar. Türk bayrağı gölgesinde İstiklal Marşı söylenir okullarında. Susadıklarında onlar da su içer kan değil. Giden canlarına gözyaşı dökerler, yanık türküleriyle. Sevgi vardır yüreklerinde ama belli etmezler çünkü bilemezler sevgi dolu sözlerin nasıl fısıldandığını, öğretilmemiştir. Terör zirveye ulaştığında dahi teröristlere geçit vermemiştir halk. Devlet varsa terör yoktur da ondan. Yok ise devlet, ne yapsın garip Şemdinli?
Zamanında asker bunu yapmış ve Mezargediği'ne karakol açmıştır ama şimdi o karakol yok artık, kapalı. Türk bayrağı gönderde dalgalanmıyor, törenle indirildi. Hemen aşağısında Tanyolu karakolu varmış, şimdi kapalı, tıpkı onun da hemen aşağısındaki Hazne karakolu gibi. Meydan teröristlere bırakılmadı elbet, başka güvenlik tedbirleri var şimdi o bölgelerde. Ama çok önemliydi bu karakollar, Mezargediği Şemdinli istikametini kapatıyorlardı. Şimdi yoklar. Acı bu bizim için, inanın bayrağı gönderden indirmek çok acı.
1984 Şemdinli baskını için dönemin Başbakanı Özal şöyle diyordu: “Olaylarla ilgili olarak herhalde büyütecek bir durum yok, bir basit eşkıyalık, terör olayıdır, bastırılmıştır.”
“PKK…, Her aldığı tavizi kazanılmış hak kabul edip yenisini isteme şımarıklığına kundak açıldı. Yerel yönetimler özerklik şartı, ana dilde eğitim, Öcalan’a önce ev hapsi sonra özgürlük istemlerinin hiçbirisi artık örgütü tatmin etmeyecektir. Şemdinli- Eruh baskınlarının yapıldığı gün istenenle bugün istenen arasında fark yoktur. Son evre ayrı bir devlet, onun da son aşaması Büyük Kürdistan’dır. ABD ve destekçisi emperyalistlerin “Mini Kürdistan kurulabilir.” bunun alt aşamasıdır.”
Sayfa 54
