Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.25
10/10 puan verdi
Axır ki, "ən sevdiyin kitab hansıdır?" sualına beynimə axışan onlarla kitabdan heç birini seçə bilməyib səssiz qalmaqdansa,tək səfərdə "Səmərqənd" deyə biləcəm.
Məncə hamı həyatında bircə dəfə də olsa bu kitabı oxuyacaq. Məsələ gecikdirməməkdir sadəcə.
Xoş mütaliələr
Kurgusal tarihi romanlar ilginizi cekiyorsa basvurmaniz gereken ilk eserlerden biri. Omer Hayyam'in seruvenleri ile baslayan kitap bir kasifin Titanic yolculugunda son buluyor. Hayyam nasil biri? sorusuna kurgusal olarak daha iyi bir yaklasim gudulemezmis dedirtiyor. Ayrica Iran demokratik devriminin huzunlendiren izlerine deginmekten de cekinmemis Amin Malouf.
Öyle çok övülüyor ve tavsiye ediliyordu ki büyük bir beklentiyle başlamıştım, biraz hayal kırıklığına uğradığımı itiraf etmeliyim. Aslında tarih severim ama neden bilmiyorum okurken fazla sıkıldığımdan yanına birkaç kitap eklemek zorunda kaldım ve bitirmem fazla uzun sürdü. Betimlemeler hoş, İran'ı ve doğu kültürünü yakından tanımak hoş lakin fazla mı uzatılmış yoksa olaylar mı ilgimi çekmedi bilemiyorum. Gerçek mi diye fazla sorgulamam da beni uzağa itmiş olabilir çünkü Alparslan, Melikşah gibi dünyada önde gelen Türk liderlerinin pısırık işe yaramaz gibi tasvir edilmesi beni fazla rahatsız etti. Bence abartmıyorum Türk tarihi küçümsenmiş, komik. Amerika'nın iyilik meleği gibi yansıtılışı da apayrı komikti...
Tarihsel bilgilerini fazla sorgulamam beni soğuttu ama kitabın iyi yönleri de var elbette, yazarı Doğu'nun Limanları'nda tanımış ve sevmiştim ben, beklentim belki o yüzden de yüksekti. Yazarın bilgi düzeyi yüksek ve kitap da yararlı bilgiler içerdiğinden kültür genişletmesi yapıyor ama yukarıda da değindiğim gibi o bilgilerin doğru olup olmadığını sorguladım, yine de bir şeyler öğrendiğimi inkar edemem. Rubaiyat'ın Titanik'te battığı bilgisi beni şaşırttı mesela, Ömer Hayyam'ı da tanımış oldum. Sıkıldım evet ama okuması keyif de verdi bir yandan, olay örgüsü sıkmış olsa da yazarın dilinin akıcı olduğunu düşünüyorum. Sanırım Afrikalı Leo'da yeniden görüşeceğiz, elveda Semerkant.
Ömer Hayyam
Ömer Hayyam, 18 Mayıs 1048'de Büyük Selçuklu İmparatorluğu'nun ilk başkenti olan Nişabur'da doğdu. Kendisi matematikçi, astronom, tarihçi, filozof ve şairdi. Ayrıca rubai türünün kurucusudur. Bu yüzdendir ki Ömer Hayyam tarafından yazılmamış ama ona izafe edilmiş ve onun rubaileri olduğu sanılan birçok rubai vardır. Kendisinin
#okudumbitti
Yazarın okuduğum üçüncü eseri ve iyiki Amin Maalouf okumaya bu eser ile başlamamışım. Yazardan okuduğum 'Semerkant ve Doğunun Limanları' eserlerini keyifle okumuş ve beğenmiştim.
Bir arkadaşımın vesilesiyle beraber okumaya başladığımız eserin dili ve anlatımı açık ve anlaşılır lakin tekdüze.
Anı türü severler için ilgi çekici olabilir. Daha çok 1900 lü yılların başlarında geçen bu eseri, üst kuşaklarını, o dönemden kalan mektuplar aracılığı ile bizlere anlatan Amin Maalouf tan okuyoruz.
Osmanlı'nın yıkılışını ve yeni Türkiyenin kuruluşunu, katolikliği, protestanlığı ve hıristiyanlığı kendi görüşleri nezdinde değerlendiren yazar, din seçimiyle ilgili ilginç bir durumu da bizlere anlatıyor.
Yazar eğitim ve batılılaşma, ilim ve aydınlanma konularına da mektuplar üzerinden değiniyor.
Hep bir konuya girecekmiş ve ilgi çekici bir şeyler olacakmış edasıyla okudum lakin beni cezbeden, hâleti ruhiyetimi değiştirecek bir bölüme tesadüf etmedim.
Keyifli bazı küçük kısımlar olmakla birlikte sıkıcı bir eser olduğunu üzülerek ifade etmem gerekiyor.
Kitapla kalın..
Bu kitap her ne kadar roman olsada sonuçta Tarihi Roman ve aynı zamanda Hayyamın rubaiyyat tefsiri.
Tarihi romanlar, gerçek olan, olay veya şahsiyetlerin hikayeleştirilmesi, araya biraz hayal gücü katarak, okuyuca daha okunur bir hale getirerek tarihi sunmak. Ki şöyle kitapla ilgili yazılan bir iki incelemeye baktığımda yukarda bahsettiğim; yanlış bir sürü bilginin, bir çok okuyucu tarafından doğru olarak kabul gördüğünü gözlemledim.
Yani bu kitabı okuyan çoğu okurumuz Amin Maalouf, nasıl tasvir ettiyse o şekilde biliyor; Selçuklu tarihini, Alparslan’ı, Melikşah’ı …Hayyamı Nizmülmülk ve Hasan sabbahı
Siz farkında olmasanızda bu kitabı okuduğunuzda, şayet bilmiyorsanız Selçuklular’ı, Alparslan’ı, Melikşah’ı ; Amin Maalouf’un tarif ettiği haliye tanıyacaksınız. Bu da bazılarına önemsiz gelebilir; anlıyorum, fakat unutmayın ki gerçekler her zaman önemlidir.
Ama bu romanı okuyup, yazılan her şeye inanan okuyucu bir sürü yalana inanmaz mı?
Evet güzel sürükleyici ama bilmeyeni yarlardan aşağı uçurucu buldum…
Fransada yaşayan bir arap/Lübnanlının İran ve Türklere bakabilecegi göz başka şeyler görse şaşardım…
Haaa…
Kitaptaki güzel cümleleri görüp hakkını verdiğimi de bilmenizi isterim…
Unutmadan…
Kitap Ömer Hayyamın Rubaiyatının bir çevirisi niteligini de hakediyor!
Kesinlikle okunması gereken bir eser. Rubaiyat keşke günümüze kalsaydı şirin’in bilinmezliğe gitmesi ise benim kanımı dondurdu desem yeridir. Bu dünyada hiçbir şey istediğimiz gibi olmuyormuş
İki Farklı Kitap
Belki de çok övüldüğünden dolayı beklentim yüksekti ama kitap tam anlamıyla bir hayal kırıklığı. Kitap 2 bölümden oluşuyor bana göre ilki Hayyam-Sabbah-Nizamülmülk üçgeninde geçen, taraflı ve yanlış bilgilerle dolu olsa da akıcı bir tarihi kurgu ikinci kısım ise Hayyam'ın el yazmaları merkezli 1900'lü yıllarda İran'daki özgürleşme hareketlerini anlatan kısım.
İlk kısım ne kadar akıcıysa ikinci kısım o kadar sıkıcı. Ne tam romanlaşmış ne tam bilgi vermiş. Sadece kitap bitsin diye okudum ama okumasam da bir şey kaybetmezdim çünkü ilk kısımla neredeyse tamamen bağımsız. Okurken kaç kere "ee banane bunlardan" diyerek serzenişte bulunduğumu hatırlamıyorum.
Bazı hikayelerin bitmesi için yüzyıllara ve birbirini hiç tanımayan bambaşka insanlara ihtiyaç varmış. Bazı hikayelerin anlatılabilmesi için felaketlerin,maceraların ,yolların ve kayboluşların geçilmesi lazımmış. Tarihin, aşkın, dostluğun ve bilinmezlerin ustaca birbirine bağlandığı başı ayrı sonu ayrı bütünü eksiksiz bir hikaye. Uzun zaman sonra bir kitabı okuduktan sonra bunu yazabilecek kadar kabiliyetli bir yazarın var olmuş olmasını takdir ettim. Uğruna yazıldığı Hayyam’ın meşhur rubaileri kadar etkileyici
Amin Maalouf'un okuduğum ilk eseriydi. Dört bölümden oluşan eser, Ömer Hayyam'ın kayıp olan kitabının etrafında dönen ve yüzyıllara uzanan tarihsel bir kurgu-roman. Oldukça derin felsefi ve dini ögeler barındıran roman, Ömer Hayyam'ın hayatıyla paralel giderek başlıyor ve anlatının yarısına kadar da bu durum devam ediyor. Bu kısımlar oldukça edebi bir ağızla yazılmış. Tabii bunda Ömer Hayyam'ın ince kişiliğinden ve rubailerinden yararlanılmış. Fakat kitabın 19. yüzyıl sonları ve 20. yüzyılın başlarında geçen diğer yarısında bu edebi üslup yerini tarihsel olayların hızlı temposuna bırakıyor. Edebi üslup her ne kadar korunmaya çalışılmış olsa da Ömer Hayyam gibi çağların ötesinde duran bir şairin anlatımından siyasi olayların içine direkt dalınması okur olarak beni biraz şaşırttı çünkü bir üslup değişimi söz konusu. Bu, kitabın son iki bölümünün yani ikinci yarısının kötü olduğu anlamına gelmiyor. Sadece hızlı bir tempo değişimi söz konusu.
Semerkant, genel olarak aslında İran'ın hikâyesi desek yeridir. Yüzyıllardır süregelen keşmekeşin içinde olan, hiçbir zaman dışında kalamayacak olan İran'ın hikâyesi. Nizamülmülk, Hasan Sabbah ve Ömer Hayyam'ın kesişen hayatlarının, yüzyıllar sonrası İran'ına bir izdüşümü. Maalouf'un kalemini ve bakış açısını sevdim, umarım başka bir kitabında onunla tekrar buluşabilirim.
Kitap güzel kitabdı. Fakat anlamadığım şey bu yazılanların gerçeği ne kadar yansıttığı. Ama hikayelerin işleyiş şekli insanı içine çekmeyi başarıyor. Düşünüyorum da Nizammülk gibi , Hasan Sabbah gibi mücadeleci biri mi olmak lazım bu hayatta, yoksa Ömer Hayyam gibi sadece zevki-sefa mı çekmek daha güzel. İktidarın hırsı uğruna gidilen yol mu insana daha iyi hiss etdirir, yoksa kendini zamanın akışına bırakıb sadece sanatla varolmak mı ? Bu kitab şu ikilem arasında düşündürdü beni.
Semerkant
5 üzerinden en fazla vereceğim 1 puandır. Fazlası da verilmez bu kitaba.
Gereksiz boş ve haddi aşan laflarla süslenmiş okunmasını tavsiye etmediğim bir kitap. Yazarımızın kendisi Hristiyan bir Arap. Kendince tarih kitabı yazmış ama ne tarih yahu! Günümüz kendini bilmez Arapların Türklerle alıp veremediği ne var bilmiyorum. Lakin kitapta Türkleri
Amin Maalouf’un kalemi gerçek kişi ve olayların ışığında, tarihe masalsı ve mistik bir atmosfer katarak, okuyucunun hikayeden kopmadan merakla devamını getirmesini sağlıyor. Semerkant kitabında İran tarihinin önemli olaylarını, önce bin yıl öncesinde Ömer Hayyam’ın çevresinde şekillenen olaylar üzerinden okuyoruz. Ardından bin yıl sonrasına
Harika bir kitap. Üç önemli şahsın etrafında dönen bir hikaye ve çoğunlukla gerçek. Dönemi anlamak ve hatta coğrafyayı anlamak adına okunması gerekli bir kitap. Bu kitapla Amin Maouluf hayranlığım başladı ve devamı geldi.
Dönem ise Selçuklu devleti Alparslan dan sonraki dönem kişileri söylemek istemediğim için yazmadım. Edebiyat, siyaset, felsefe üçünün ayrı şahsiyetlerde anlatımı gibi . tavsiye olunur.