Bazı kitaplar vardır, okurken içinize işler, sanki karakterler evinizin yan sokağında yaşıyormuş gibi gelir. Maeve Binchy’nin “Yalnız Kadınlar Sokağı” tam da böyle bir roman. Her biri kendi dünyasında yaralı, umutlu ya da arayışta olan kadınların hikayelerini okurken hem onların dostu oldum hem de kendi içime döndüm.
Yazarın dili sade ama duygularla yüklü. Şemsa Yeğin’in çevirisi de bu sıcaklığı koruyor. Farklı hayatların nasıl kesiştiğini, bazen yalnızlığın bile bir araya gelince nasıl iyileştirici olabileceğini çok etkileyici bir şekilde anlatıyor. Kitabı elimden bırakmak istemedim; sayfaları çevirdikçe kendimi Dublin sokaklarında buldum.
Edebiyatta kadınların sesi her zaman güçlüdür ama Binchy bu sesi duyurmakta çok özel bir yere sahip. Kitabı bitirdiğimde içimde buruk ama huzurlu bir his kaldı.
“Yalnızlık bir son değil, bazen yepyeni bir başlangıcın sessiz adımıdır.”
#okudumbitti #kitaptavsiyesi #yalnizkadınlarsokağı #maevebinchy #doğankitap #kitapönerisi #edebiyat #kadınhikayeleri #romanönerisi