Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.35
Merhabalar
Bugün sizlere @elpisyayinlari ndan #sangriaötekiler eseriyle geldim.
Eserde Alev isimli lise son sınıf kızımız İzmir'e yakın suç oranı oldukça yüksek, faili meşhul c*nayetlerin olduğu, esr*r kullanımının yoğun olduğu, elektriğin olmadığı suyun az olduğu bir kasabada babası ile yaşıyordur. Babası onu pis işleri için kullanmaktan çekinmez. Bir gün kasabaya belediye başkanının oğlu Toprak psikiyatrist olarak gönüllü hizmet ile gelir. Kasabadaki gerçeklerle ve bu gerçeklerin babası ile bağlantısını gördüğünde hayatında her şey değişir. Alev ve Toprak hayatın onlara yüklediği zorlu görevi üstlenebilecekler midir?
Suçlular yakalanacak mı ?
Bu işlerin arkasında kimler var ?
Alev ve Toprak bu olaylarla uğraşırken aralarındaki çekim kuvvetine karşı koyabilecekler mi ?
Eser ismi bir şarap adı ve Toprak'ın babasının silahına koyduğu isim aynı zamanda.
Su gibi aktı, devamı gelecekmiş merak ediyorum.
~
@aylinin_kitaplari
~
"Lütfen sen de insanlığını kaybetme Toprak,
Yalvarırım sen de herkes gibi olma.
Sev, yardım et, vicdanlı ol.
Çünkü insanlığımızdan başka hiçbir şeyimiz kalmadı."
~
"Küçük bir kuş kanatlanıp yuvadan ayrıldığında bir kelebek kozasından çıktığında aynı anda onlarca insan ölüp onlarcası doğduğunda biz ne yapıyorduk? Öylece onların yaslarını mı tutuyorduk yoksa hayat devam mı ediyordu? Bir yaşamın sona ermesi ya da başlaması bizim için bir şeyler ifade ediyor muydu?"
~
Abi sen ne anlatıyorsun diye sorasım var yazara. Fransız devriminin arka planını anlatır diye kitabı pazarlıyorlar lakin 5-10 karakter çevresinde geçen oldukça sığ ve bana göre neredeyse hiçbir şey anlatmayan sıradan bir yapıt olmuş. Bunca yıldır merak ettim, bu kitabı beğenenler nesini beğendiniz, söylerseniz mutlu olurum.
448 syf.
10/10 puan verdi
Evet bu kitap için utanarak söylüyorum kii kitaba baya ön yargı ile yaklaşmıştım. Çevremdeki arkadaşlarım okumuş ve çok beğenmişti ve bende "Öf ne abarttınız ya!" Felan sitem ediyordum. Sonra gerçekten elime alıp okumaya karar verdiğimde daha önce hiç böyle kitap okumadığımdan beni baya etkilemişti. Öyle ki sürekli dilimde bir alıntısı oluyordu hatta bir süre sonra arkadaşlarım"Bize kızıyordun ama şimdi sen aşık oldun!" demişlerdi. Evet gerçekten öyle olmuştu. Gerçekten çok sevdiğim ve kalbimde yer edinen bir kitaptı. Okunmasını öneririm.
Kişisel gelişim kitaplarını sevmeyen birisi olarak bu kitabı bitirdim. Öncelikli olarak kesinlikle çok fazla tekrar eden cümleler ve olaylar var. Okurken artık atlayarak okumaya başladım çünkü çok sıkıcı bir hal almaya başladı. Kitabın konusu ve anlattığı şeyler insanı geliştirmeye teşvik edecek türden bu kadar uzatılarak yazılmasaydı şüphesiz daha etkileyici bir kitap olurdu.
Hayata bakış açınızı değiştirebilecek bir kitap. Bence okumaya değer. Çok fazla kişisel gelişim kitabı okumadığım için başka kitaplar ile kıyas tutamıyorum maalesef. Kabul edilmesi zor ama kabul ettiğiniz de hayatınızı değiştirecek bir konuya değiniyor.
Her şey senin bakış açınla gelişiyor. Kimse sana zulüm etmiyor sen kendine zulüm ediyorsun. Kurban psikolojisinin insanın hayatını ne denli etkileyebileceğini anlatıyor. Kendinizi sevin ve hayatınızı güzelleştirin. Birilerini suçlamak yerine yaşadığınız her olayı kendi çıkarınıza bilin. Çünkü artık o konuda tecrübe kazandınız. Bir şey kaybetmediniz
Merhaba millet nasılsınız? Sizlere bugün çok severek okuduğum @monoklkitap 'ın yayınladığı Kumların Kadını kitabı ile geldim. Japonca'dan çevirilen kitap müthiş akıcı ve sürükleyici Japonya'da Kobo Abe için Japonya'nın Kafkası denildiği biliyor muydunuz? Bu efsane kitabın birde filmi varmış. Ben en yakın zamanda izleyeceğim ama
İlk başlarken çok fazla Osmanlı dönemine ait çok kelimeler geçiyor. Bu da kitabı anlamakta ve ilerlemekte zorluk çıkarıyor. Ama belli bir sayfadan sonra tek tük yabancı kelimeler geçmeye başlıyor ve muhteşem bir hikaye sizi bekliyor!
İlk okurken tam kavrayamadığım ama sonrasında hayatımın felsefelerinden biri olan o sözle tanıştım
‘Düşlüyorum, öyleyse sen varsın!’
İlk başta bir descartese bir atıfta bulunuyor ve ironi yapıyor diye düşünmüştüm. İhsan Oktay anar mizahını da ortaya koyan yazarlardan birisidir. Fakat sonrasında yaşantımıza bir baktım ki gerçekten öyle ben seni düşlüyorsam varsın. Aslında anahtar niteliğinde bir cümle. Ben sevdim işte
Tabiki kitap bundan ibaret değil. Çok akıcı ve bir solukta biterebileceğiniz ara ara sizi düşündürecek felsefi atıflarla zengin bir kitap sizi bekliyor. Oku, pişman olma
Ah benim ihsan efendim anlat ablacım dinliyorum
Canım sibel uzun bu kitabını nasıl bir günde okuyabildim, bilmiyorum. Diğer iki kitabını yavaş yavaş okumuştum. Ama bu kitabı diğer ikisinden farklı, aktı gitti sanki bir nehir gibi. Ama olduğu yerde kalmadı okyanusa aktı ve dünyayı dolaşıyor gibi. Bir döngü gibi çok garip ve hoş. Aynı zamanda sanki diğer iki kitabını birleştiriyor gibi. Yanlış mı anlıyorum, canım Sibel?
Kitapta öyle bir yer vardı ki dedim herhalde okuyamayacagim, uyuyacağım güpegündüz adetim yokken. Sonra savaştım ve okumaya devam ettiğimde sırrı yakaladım. Bilmem sizde olmuş musunuz, ne kadar çok Allah kelâmı bahsedilirse insana bir hoşluk hâli gelir uyku basar, işte tam öyle. Çünkü Allah'ın kelâmları var bu kitapta, öyle gelişi güzel de değil he. Artık nereleri açtım nereleri kapadım bilmem, Elif olduk Vav olduk Cim'in sırrına şahit olduk. Olduk, iyi olduk. Harbi iyi olduk ya Hu! Sibelciğim sen ne yaptın böyle! Beni benden aldın da gözümü de açtın, ruhuma dokundun, şifacık oldun.
Bundan sonraki kitabında nirvana mı olacak?
Neden hep cehverlerim dediğini de anlamış oldum ya bir hoş oldum. Sen de benim cevherimsin Sibelll!
Ben bu kitabı anlatamam sevgili okur. Bu kitaba kişisel gelişim desen, küçücük bir kalıba sokmuş olursun. Türü öyle görünse de türevleri gibi değil. Psikoloji olayı değil bizimki ilahi aşka bağlı insan ruhunu naçizane dürtüş. Başka nasıl anlatabilirim?
Ama emin olduğum bir şey var: İyi Olacaksın!
Dehşet ve ibretle!
Şimdi bir güvercinin uçuşunu bölüşürüyoruz Gökyüzünün o meşhur maviliğinde
Uzun saçlı iri memeli kadınlarıyla
Bir Akdeniz şehri çıkabilir içinden
Alıp yaracak olsak yüreğini
Şimdi bir güvercinin
Şimdi sen tam çağındasın yanına varılacak Önünde durulacak tam elinden tutulacak
Hangi bir elinden güzelim hangi bir
Bir elinde kızlığın duruyor garip huysuz
Bir elinde yetişkin bir günışığı
Daha öbür elinde de kilometrelerce hürlük Çalışan insanlar için akşamlara kadar
Toz duman içinde
Bir elinde boyuna ekmek kesiyorsun
Biz eskiden de en aşağı böyleydik senlen
Bir bulut geçiyorsa onu görürdük
Bir minarenin keyfine diyecek yoksa onu
Bir adam boyuna yoksulluk ediyorsa onu
Ne zaman hürlüğün barışın sevginin aşkına
Bir cıgara atmışsak denize
Sabaha kadar yandı durdu.
Kitabın ilk yarısı öznel bir anlatıma sahipken ikinci yarısında işin rengi değişiyor. Sen hitabı yerini bambaşka bir şeye bırakıyor. Babamı kim öldürdü. Soru işareti yok çünkü yanıtını başından beri bildiğimiz kelimelerden bir tokat tüm bu anlatılanlar. Sadece baba oğul ilişkisini anlatmamakla beraber alt metinde etkileyici bir şekilde toplumsal sosyal eleştiriler yaparak sistemin bireyler üzerindeki yıkıcı etkilerini gayet başarılı bir biçimde aktarıyor. Dolayısıyla insanın duygu dünyasında izler bırakması muhtemel.
Mutlu son diye birşey yoktur. Bu kitap sanırım bu sözün kanıtı niteliğinde. En büyük şaşkınlığım ise şahinde'ye. Bir insan kızına bunu nasıl yapabilir. Kocanı , evlatlığını bir kenara bırak kızını nasıl kendi günahına ortak edersin. Ahhh yusuf üzümlü kekim sen bunları haketmedin. Muazzez senin tek günahın annen. Kaymakam bey sadece evlatları için yaşadı ve onlarla ölmek istedi... Bu son beni şaşkına çevirdi.
Kitap çok akıcı bir dile sahip, daha başındayken nasıl bu kadar okumuşum diyorsunuz. Sabahattin Ali'nin kalemi hüznü bile yumuşatıyor. Doğan kitap baskısı vardı elimde , sayfa rengi puntosu gayet güzel göz yormuyor. Sayfa dokusu da güzeldi.
Bu sona hala çok fazla şaşkınım...
