Alıntıdır lütfen sonuna kadar okuyunuz...
Geçenlerde bi arkadaştaydım biraz oturduk sohbet muhabbet falan neyse işte zamanda amma geç olmuş deyip kalkayım dedim.Dolmuşa binecem durağa doğru yürüyorum. Taktım kulaklığı son ses duman dinliyorum o aralarda pek iyi deildim ruh sağlığı açısından. Sevdiğim çocuktan 7 ay boyunca haber alamamıştım. Milyonlarca kez aradığım telefonu her seferinde
Size de oluyor mu bu insanı tanıdım ya bunu ilk tanıyışım değildi.Ya da bu kitabı kesin o okumuş bu insanda yoksa bu cümleyi kurmazdı böyle.Mesela Tatar Çölünü kesin okumuş bu.O boşa bekleyişe şahit olmuş.Ya da Calvinonun sen alo demeden önce öyküsünde ahize elinde tek bir alo denmeden neler düşünülür hissetmiş dediğiniz?