Çünkü sadece çılgıncasına aşık olanlar, bir insanı sevmenin ne demek olduğunu bilir.
Herkes seni tanıdığını sanır, oysa gerçekte kim olduğunu kimse bilemez.
Sayfa 39Kitabı yarım bıraktı
Mutlu geçmişinin hayaliyle karşılaştığında, yitirdiklerinin bilinci içini neredeyse dayanılmaz bir pişmanlıkla kaplar. Işte o zaman güvenli bir yere gizlenip yaralarını sarmak istersin çünkü ruhun, acının yabanileştirdiği evcil bir hayvan gibidir.
Sayfa 43Kitabı yarım bıraktı
Unutmak çok iyi bir ilaçtır, ilaçların en tatlısı ve en merhametlisi. Kimileri unutmanın ödleklere yakıştığını söyleyebilir ama bu, gerçek, derin ve mutlak acıyı bilmedikleri içindir. Canımızı en çok acıtan deneyimleri bir dokunuşla, bir ilaçla diğer beyin işlevlerine dokunmadan nörolojik bir müdahaleyle silmek iyi olur ama biliyorum ki, bu ne doğrudur ne de mümkün. Sonrasında yaşadıklarımızı anımsamamızı sağlayacak o acı olmadan yaşam nasıl olur ?
Sahi, hangi yaşam ?
Sayfa 46Kitabı yarım bıraktı
Yaşam, neyse ki, en üzüntülü anlarda bile avuç avuç hafiflik tohumları eker.
Sayfa 94Kitabı yarım bıraktı