Konuşmanın en korkunç yanı sözcükler değildi elbette, ardında yatanlardı, bütün her şeyin anlamsız olmasıydı, senin sürekli sessizce şunu belli etmendi: "Ben gelmek istemiyorum, bu durumda gelsem ne yararı var?" Fakat bu 40 dakikayı bana ne zaman ayıracağını bir türlü öğrenemedim. Sen de bilmiyordun, ne kadar zoraki kafa yoruyor gibi görünsen de karar veremedin. Sonunda şunu sordum: "Yoksa bütün gün mü beklemeliyim?" "Evet," diye yanıtladın ve hemen orada seni beklemekte olan bir grup insana doğru döndün. Yanıtının anlamı açıktı, zaten hiç gelmeyecektin, bana bahşettiğin tek şey seni bekleme izniydi.
Gitmek istiyordum gitme diyordun
Beni karanlığa itme diyordun
Eşkiya kalbime hükmediyordun
Herkesten farkındım sen bilmiyordunSen beni üzüyor incitiyordun
Ben sana kırgındım sen bilmiyordun
Kalbimi kırıyor acıtıyordun
Ben sana dargındım sen bilmiyordunSen benim uykumu kahreden korkum
Sen zehir zemberek sen zehir zakkum
Sen benim cezamdın ben sana mahkum
Ben sana sürgündüm sen bilmiyordunSen yangın çıkarır ben söndürürdüm
Sevmesem dünyanı ters döndürürdüm
Seni sürüm sürüm süründürürdüm
Ben senin korkundum sen bilmiyordunSen bana günahtın sen bana yasak
Helale uzaktı düştüğüm tuzak
Ben sana tutkundum ben sana tutsak
Ben sana sürgündüm sen bilmiyordunBir yavuz hırsızdın dikleniyordun
Sustukça sabrıma yükleniyordun
Sen hiç beklemiyor bekleniyordun
Ben sana yorgundum sen bilmiyordunSen benim uykumu kahreden korkum
Sen zehir zemberek sen zehir zakkum
Sen benim cezamdın ben sana mahkum
Ben sana sürgündüm sen bilmiyordun
Sen bilmiyordun
Gitmek istiyordum,gitme diyordun
Beni karanlığa itme diyordun
Eşkiya kalbime hükmediyordun
Herkesten farkındım, sen bilmiyordun..
Sen beni üzüyor incitiyordun
Ben sana kırgındım, sen bilmiyordun
Kalbimi kırıyor acıtıyordun
Günaydın:)
seni sevmek;
değerli bir şairin
şiirini okumak kadar güzeldir...
seni düşlemek;
o şairin yüreğine dokunmak demektir...
ben seni böyle seviyor,
böyle düşler kuruyordum işte !!
sen bilmiyordun,
ben hep bekliyordum
aynı yerde seni düşünerek
senli düşlere sığınıyordum.
“Sen köklerime değil
Çiçeklerime aşık oldun”
“Yani sonbahar geldiğinde ne yapacağını bilmiyordun”
“Sen köklerime değil çiçeklerime aşık oldun.
Sonbahar geldiğinde ne yapacağını bilmiyordun.”
Gün gün ölen altı ya da yedi kişiydiniz. Fabrikadaki gibi. Orada da yalnız değildin, gün gün aynı şeyi yapan yirmi ya da elli kişiydiniz.
Fabrikan yalnızca saat imal etmiyordu, ceset de imal ediyordu.
Hastanede de, tıpkı fabrikada olduğu gibi, birbirinize söyleyecek sözünüz yoktu.
Sen, diğerlerinin uyuduğunu düşünüyordun ya da çoktan ölüp gittiklerini.
Diğerleri senin uyuduğunu düşünüyorlardı ya da çoktan ölüp gittiğini.
Kimse konuşmuyordu, sen de konuşmuyordun. Artık konuşmak istemiyordun, bir şey hatırlamak istiyordun yalnızca ama ne olduğunu bilmiyordun. Hatırlanacak bir şey yoktu.
Hatıralarını, gençliğini, gücünü kuvvetini, hayatını, fabrika hepsini almıştı. Sana sadece yorgunluğu, kırk yıllık çalışma hayatının öldürücü yorgunluğunu bıraktı.
Sayfa 24Kitabı okudu
Şarap gibi yıllanırsın da anlamazlar
Hayır, Ruth sen özel değilsin. Hiçbir zaman da olmadın. Senin sadece... alametifarikan Martin tarafından sevilmekti. Seni yüceleştiren, seni göklere çıkaran, saf ve el değmemiş bu sevgiydi.
Seni öyle seviyordu ki gerçekten inanıyordu, hiç gitmezsin, hiç bırakmazsın sanıyordu. Güvenmek, kendini bırakmaktı çünkü. Ruth, Martin kendini tamamen sana bırakmıştı.
O türlü badireler atlatır yine de sana koşardı. Birçoğunu bilmezdin, anlatmazdı da her şeyi.
O, acılarını kendi içinde eritirdi de, erittiğinden senin haberin dahi olmazdı. Onun yaptığı şey sadece, acılarını sana mutluluk şarabı olarak takdim etmekti. Zira bazıları yıllanmıştı da, lezzeti belki arşa çıkmıştı. Lakin verdiği şey kendindendi, sen bilmiyordun. Anlamıyordun, hak da vermiyordun.
O bazen ilk bakışta absürt görünen bir şeylerden bahsederdi, gerçekmiş gibi. Lakin onun asıl bahsettiği sendin. Diğerleri geçici bir seraptı, sen bilmiyordun. Evet Ruth, Martin seni gerçekten çok... çok sevmişti.
“Yoruldun çünkü. Hayatının senin değil benim olduğunu söyledin. Kimse buna razı olmazdı Daren. Bu kimseyi mutlu etmezdi. Zamanın içinde o kadar bedel ödedin ki artık durduramadın. Artık benim için olmaktan çıktı, benim yüzümden olmaya başladı her şey. Sevgiden daha fazla olan şey buydu. Biri için intihar edersen birileri seni kurtarsa bile yine de ölürsün. Çünkü gözlerini açtığında aklına ilk gelen düşünce birini çok ama çok sevdiğinden kendini öldürmek istemen olur. Bunu anladığın anda artık onu sevemezsin.”
“Aptal bir bağ yüzünden değil, sen istediğin için yanıma gelmeni istedim. Orada durup birilerinin seni sürekli ellerimin arasından almasının nasıl bir his olduğunu biliyor musun? Sence zevk uğruna mı bunu senden gizledim? Ne istediğini bilmiyordun bile. Sarayıme gelip kapımın önünde dikildin, tek derdin senden aldığım taşı geri almaktı. İçeriye girip Arın’ı ne kadar sevdiğinden bahsettin!”
Nova & DarenKitabı okudu
Sen köklerime değil
Çiçeklerime aşık oldun.
Yani sonbahar geldiğinde
Ne yapacağını bilmiyordun
Kuran'dan Ayetler - 480 (Şura Suresi)
﴾52-53﴿ İşte böylece sana da kendi buyruğumuzla bir ruh (Kur’an) vahyettik. Sen kitap nedir, iman nedir bilmiyordun; ama şimdi onu, dilediğimiz kullarımızı sayesinde doğruya eriştirdiğimiz bir ışık kıldık. Hiç şüphe yok ki sen doğru yolu, göklerin ve yerin yegâne sahibi olan Allah’ın yolunu göstermektesin. İyi bilinmeli ki bütün işler dönüp dolaşır Allah’a varır.
Issız Adam - 2008 Romantik/Gerilim
Senden hemen sonraydı onu görmeye gidişim. Senin doğduğun eve. Çocukluğunun geçtiği kasabaya sevgilim. Sana dair küçük bi yolculuk yaptık annenle. Sana söylememesi için yemin ettirdim ona. Bravo tutmuş sözünü. Büyüdüğün evi, uyuduğun yatağı gördüm sevgilim. Seni, çocukluğunu düşündüm. Sen ordaydın ve bi gün benimle tanışacağını henüz bilmiyordun. Sen dizime yattın, ben bi hikaye anlattım sana, büyüdün. Kafamda bi hikaye. Bilirsin bunu çok severdim. İkimize bi mutlu son yazdım sonra. O evde seninle birlikte oturduk. Sustuk. Yanımda durdun sessizce. Burası sondu. Başka bi yaşamdı. Sadece biz vardık. Bana baktın, mavi ve telaşsız. Sustuk. Başka bi yaşamda başka bi mutlu son. Biz bunu haketmiştik.