Ben biraz eskittim dünyayı
Ben biraz eskittim dünyayı,
Biraz da düzene çark oldum.
Tohum ektim, fidan diktim;
Meyve yedim, güneşlendim;
Yıldız saydım, uyuyakaldım.
Çeşmeden su doldurdum.
Et yedim, kediye verdim;
Bahçede ise salyangozu tuzladım.
Tuzladığım alanları kardeşimle paylaştım (!)
Sevgi verdim vefa da gördüm,
Eleştirdim kin de buldum.
Biri tuttu ellerimizi birleştirdi,
Ötekiyse arkamızdan atıp tuttu;
Sevgi verdim ayrılık buldum.
Ben biraz eskittim dünyayı,
Biraz da başkaları eskitsin.
Ne de olsa çarklar hep başa dönüyor.
Tek farkla,
Çarklar her seferinde yenileniyor.
Dedeme.
Kıyaslamayı bırak. Sen eşsizsin. Hiç kimse senin gibi değil, senin gibi bir kimse hiçbir zaman olmadı ve hiçbir kimse de asla
senin gibi olmayacak. Sen basitçe eşsizsin ve ben sen eşsizsin dediğimde sen başkalarından daha iyisin demiyorum,
unutma. Sadece onların da eşsiz olduğunu söylüyorum. Eşsiz olmak her varlığın sıradan bir niteliğidir. Eşsiz olmak bir
kıyaslama değildir, eşsiz olmak nefes almak kadar doğal bir şeydir.
Dünya o kadar büyük ki;
Bir noktayım ortasında, ne yapsam.
Bazan da o kadar küçülüyor ki dünya,
Devrilecek sanıyorum, kımıldarsam.
Hayat o kadar uzun ki,
Öyle bitmez geliyor ki bir an..
Bir de bakıyorum, o kadar kısalıyor ki;
Sabaha Kadar
"Dünya o kadar büyük ki;
Bir noktayım ortasında, be yapsam.
Bazan da o kadar küçülüyor ki dünya,
Devrilecek sanıyorum, kımıldarsam.
Hayat o kadar uzun ki,
Öyle bitmez geliyor ki Bi an..
Bir de bakıyorum, o kadar kısalıyor ki;
Sayfa 51Kitabı okudu
" Ağaç der ki: Bir cevher, bir kıvılcım, bir düşünce gizlidir içimde, ebedi hayatın canıyım ben. Eşsizdir ebedi ananın bendeki bu cesur çabası ve eseri, eşsizdir endamım, tenimdeki damarlar, eşsizdir tepemdeki yaprakların en küçük oyunu ve kabuğumdaki en ufak yara izi. Bana özgü eşsizlikte ebediyeti şekillendirmek ve göstermektir görevim. "
Sayfa 11
