Merhaba nalân... bu sen misin
Yoksa sen mi sandım;
Biri çimdiklesin beni
Şöyle ışığa gel de göreyim
Beni dümdüz eden
O yalandan da yalan gözlerini
Merhaba nalân
birkaç yudum içebildiğin kahveni yudum yudum içtim, sen gidince – ama bitiremedim; bıraktım biraz. Sonra, yürüdüm. Anlamsız cadde boyunca. Öylesine. Amaçsız. Bir yerlere girdim. Oturdum birsüre. Sonra, dışarıdan, ışığın geldiğini gördüm. Kalktım, çıktım, yürüdüm.
Tatlı huzur ışığımızın yanından geçerken, saatimizdi. Geldim. Gürültüler vardı –
Sayfa 34Kitabı okudu
Sevgili!..
Hani bir aşk idin, bir güzellik idin sen, güzellikle aşkın kesiştiği prizmada. Güzelliğin, cihanı gösteren bir ayna; aşkın, o aynanın cilâsı idi hani. Güzelliğin olmasa efendim, aşkı hiç bilmeyecekti cihan; aşkın olmasa güzelliği hiç anlamayacaktı. Aşk pazarında mezat hep güzelliğine, güzellik yurdunda yollar hep aşkına durmuştu efendim... Ve sen gitmiştin...
Sayfa 5Kitabı okudu
"Birden bir kötü düşünce düştü aklıma: sen acaba, benden alabileceklerinin hepsini alıp, artık alabileceğin bir şey kalmadığından mı, gitmiştin?...
Bazı söylediklerin bunu destekliyordu.
ama dayanılmazdı bu, benim için:
sen, nasıl olur da, beni tükettiğini düşünebilirdin.
ben, nasıl olur da, senin gözünde, tükenebilirdim?"
Anla
"Geceleri "mutlu" uyumak istiyorum. Çok mu şey istiyorum?" Dedi.
Çok şey istiyorsun , emin ol çok şey. Ben artık gecelerin , gündüzleri aratması için olduğunu düşünüyorum. Güneş sanki gökyüzünde değil de fikirlerimin tam ortasında batıyor ve üstüne üstlük benim sokaklarımın bi' lambası bile yok; duvarlarıma yazı bile yazmıyorlar , düşünebiliyor musun papatya bile yok. Sahi sen bu yüzden mi gitmiştin ? Çünkü o gün normal bir gün değildi. Sokağın tavanından bir yıldız düşmüştü.
Sen de farkettin mi ? Kaymamıştı , düşmüştü...
Sporcular
" Sen Kiku musun? Patırtı çıkarmaktan vazgeç. Biz farkına varıp kurtarmasak, yakacaklardı seni. Geberip gitmiştin. Sen sporcuymuşsun, gerçekten mi? Ben hep söylerim, sporculardan nefret ederim diye. Sporculardan nefret ederim. Basit olurlar. Kafalarının içi de beyinle değil, terle dolmuştur. Haydi gayret, ha gayret. Hı, hı, hı diye nefesi kesilene kadar koşanlardan nefret ederim. "
Sayfa 123 - Doğan KitapKitabı okudu
