*İyi misin?*
Gerçekten “iyi” misin şu an?
Yoksa annen iyi görsün de üzülmesin, baban güçsüz sanıp kızmasın, arkadaşın dertli olduğunu düşünüp yanından gitmesin, sevgilin senden bunalmasın, diye “iyi gibi” mi yapıyorsun?
Başkaları seni mutlu sansın diye mi böyle gülüyorsun?
Ve başkaları, canının acıdığını gözlerinden anlamasın diye mi kaçırıyorsun bakışlarını bu kadar?
Nefe almanın sana verilen bir mucize olduğunu görmeden, sadece nefes alabildiğin için mi alıyorsun?
Gerçekten “iyiyim" demedikçe, mutsuzluklarını bastırıp dibine kadar yaşamadıkça, bir Sezen Aksu açıp ağlamadıkça, gerçekten “iyi” olamayacaksın.
Neden ağladıkça rahatlarız hiç düşündün mü? Çünkü ağladıkça kurtuluruz yüklerimizden, kalbimiz ferahlar biraz olsun.
Eziyyet etme kalbine. Biliyorum, çok şey yaşadı. Çok yordun kalbini, biliyorum. Sadece sen de yormadın, başkaları da müdahale etti çok.
Ama bırak.
Çevren yüzünden, toplum yüzünden, o güzel kalbine yaptığın haksızlığın farkına var, çünkü “iyi” olmayı her şeyden çok hak ediyorsun, hem de şüphesiz.