yüreğim
Bir çığlık işittim uzaklardan,
Bir yabancıdan fakat tanıdık bi yandan,
Yaklaştım ki gönlümün haykırışıdır, acılardan,
Ne dem uzak kalmışım ben ondan?
Gayrı kalemim yorgundur,
Kalemimin mürekkebi gönlüm, solgundur,
Yüreğim ezelden kor yangındır,
Yangınımın ateşi sebebi sevdam, dargındır.
Hangi şair hüznü garip bilmiş?
Hangi Mecnun ayrılığı sevmiş?
Acısı şairin ne zaman dinmiş?
Yüreğine mecnunun hasret ne dem sinmiş?
Kelâmı tükendi mi şairin,
Kaplar derin bir sukûnet,
Hüznü sardı mı yüreğin,
Gelmiştir vakti hasret...
@dr.günsarmalı
sen ve son
Unutmak ne dipsiz bir seydir ki, unutanlara unuttuklarını bile unutturuyor.
Unutulmak ne acı bir seydir ki, unutulanin unutulusuna aglayisini kimse hatirlamiyor.
Unutustan cikarildik her birimiz, yüzümüz gün yüzüne degeli, tenimiz günese eriseli beri,
Unutulmaktan alindik unutmaktan sakindik,
Hatiri sayilir olduk, ne var ki,
Unutmak yasamak kadar
YARIŞMAYI REDDETMEK
[...]
Ömer İncelikli çayından bir yudum aldıktan sonra:
— Sen de duymuşsundur, bir Azeri ateistinin şöyle dediği rivayet edilir: "Men özünü inkar edirem, sen sözünü delil getirisen." Seninki de o hesap. Ben yarışa katılmak istemiyorum, sen derece yapmanın getirilerinden bahsediyorsun. Yarışa girdikten, girmek zorunda olduktan sonra
İbrahim'e mektuplar 3
21.10.2023 Cumartesi
Hatırşinas'tayım. Radyoyu açmayı ihmal etmedim; yine türkü açtım, ama haberlere denk geldim. İsrail, Filistin, öfke- yeni bir şey yok. Ölmek var.
Yorgunum. Bitmeyen bir yorgunlukla geçiriyorum günlerimi. Pembe renkli B12 haplarımı her gün misafir ediyorum. Bir farkı var, elbette; okulda bana iyi geliyor- hele de nöbetçi
Mehmed Akif Ersoy-Kastamonu Vaazı
"...Ey cemaat-i Müslimin! Milletler topla, tüfekle, zırhlı ile, ordularla, tayyarelerle yıkılmıyor, yıkılmaz. Milletler ancak aralarındaki rabıtalar çözülerek herkes kendi başının derdine, kendi hevâsına, kendi menfaatini temin etmek sevdasına düştüğü zaman yıkılır. Atalarımızın "Kale içinden alınır." sözü kadar büyük söz
Dönüşüyoruz ama çürümüşlüğe...
Yeni başlamadı bizi asimile etme çalışmaları...
Yüzyıllardır mevcut olan bir şey bu
En son harf inkılabı adı altında
Söküp de almışlardı,
Bi canlının nefesini keser gibi
Şahdamarını kurutur gibi
Kalbini oyar gibi
...
bitmiş mürekkep
Bitiverdi mürekkebi çilekeş kalemimin
Daha yazacak onca sancılı dizeler varken
Bu gönül seni ister her daim yanımda olasın
Yokluğunun öfkeli girdabında sen
Senle yaşamayı kolay mı sandın?
Vuslata ermek için derin kederleri savmak
Hep aynı rüyaya dalmak seni görememek
Çeşme’de öksüz, mecnun, melül gibi yaşamak zül!
Beni hüzün şarkıları dinlemeğe