Biz küçükken çok büyüktük.Mesela kollarımı bir açardık,dünyayı kucaklardık.Güzeldik biz küçükken ......
Kaşlarımızı almayı bilmezdik,makyaş çok büyüklerin işiydi sevmezdik.Arkadaşalarımızla beraber bir gece uyuya bilirsek eger velinimetti bizim için,lükstü.zenginlikti.Ailelerimiz en az beş kez arardı eve beş dakika geç kaldıgımızda.Otobüsteyim bile diyemezdik.Otobüs lüsktü,zenginlikti,koşa koşa eve varana dek nefes almazdık ve nerdesin sen sorusunu duymadan cevabı verirdik.
Biz bir gülerdik küçükken,kalbimiz kahkahalar atardı.
Biz küçükken öğretmenimizin en yakın arkadaşımızla sıralarımızı ayırmasın diye,teneffüse kadar konuşmazdık.Not yazardık birbirilerimize.Biz diyorum küçükken bizdik böyle bayağı bir kalabalıktık.Yani biz diye bileceğim kadar çok.Biz küçükken bir büyüktük ki böyle kollarımızı açsak sığmazdı eni boyu.
Sonra mı? Büyüdük. kollarımızı açtıgımızda bir kişiyi bile sığdıramayacak hale geldik.küçülene kadar büyüdük,çok büyüdük yani. Biz olamadık bir daha.Sen ben olduk.Büyüklük lüks degildi.zenginlik degildi koşa koşa büyüdük.büyürken ne de çok küçüldük...
: ) Nazım Hikmet Ran..
gönlümle oturudum da hüzünlendim o yerde
sen nerdesin ey sevgili yaz günleri nerde
dağlar ağarırken konuşurduk tepelerde
sen nerde o fecrin ağaran dağları nerde
sen nerdesin ey sevgili yaz günleri nerde...
~Yahya Kemal Beyatlı~
İçime işleyen mısralar .
Sen gelinceye kadar
Pencerem kapalı duracak
Rüzgar gelmesin diye
Artık perdeleri açmayacağım
Gün ışığı girmesin diye
Sonra kahrolacağım
Bu karanlıkta, bu derin yalnızlıkta
Ve günlerce gecelerce haykıracağım
Nerdesin diye, Nerdesin?
Bir gün bu kapıdan sen gireceksin
Biliyorum
Ergeç bu bekleyişin bir sonu gelecek
Yıllarca sonra
Öldüğüm gün bile gelsen
Bütün bu bekleyişimi ve öldüğümü unutup
Çocuklar gibi sevineceğim
Kalkıp sarılacağım ellerine
Uzun uzun ağlıyacağım.
Ümit Yaşar OĞUZCAN / Bekleyenler İçin
Seni Özledim Babam...
Canım babam benim yüreğimde hiç sönmeyen ateşim . . .
Yokluğunu anlatmak ne zor, olduğun yerleri öyle merak ediyorum ki hiç mutlu olamadığın bu yerlerden gittikten sonra vardığın yerde mutlu musun! Bilmiyorum . . .Cevabını alamam ama içimin istediği duamın dileği RABB'imin de izniyle güzelliklerle olman . . .Sen ki benim hayattaki tek dayanağımdın, tek dağım,tek güneşim ve tek gülüşüm . . . Sensizlik dağsızlık güneşsizlik ve güvensizlikmiş babam . . .Varlığınki sırtımı yaslayacağım dağdı varlığınki yolumun aydınlanacağı güneşti, varlığınki sen gibileriyle karşılaşıp güvenmekti. . .Yoksun ya babam yoksulum vuruldukça vuruluyorum sen olsaydın böyle vurulur muydum hiç, böyle susar mıydım sineye çeker miydim...
Bu güzel sözleri internette biri paylaşmıştı duygularıma tercüman oldu resmen... Şimdi sıra ben de:
Ben seni kaybetmedim babam ama bulamadım da... Nerdesin babam uzaklarda değilsin ama yakın da değilsin... Ne kadar kötü de geçse günümüz bir gülümseme alıyordu tüm yorgunluğumuzu... Bana güç veren, hayatta tutan gülümsemeni özledim babam... Keşke bunları sana da söyleye bilseydim eminim gözlerimden okuyabiliyorsun babam...
Beni hayatta tutan koca yürekli adam Seni çok Seviyorum...
Nerdesin sen ey kadın
Gelip bana sarıl
Olmasın bana yarın
Sensiz kaldım yarım
Geçmiyor zaman olmuyor ki yarın
Adını unutsamda hep izlerin kalır
EZA