Tümüyle bana kattıkları iyi duygular için önce teşekkürlerimi bildiririm. Geçelim benim kitap hakkında düşüncelerime.
Bazen, sevginin kötü olupta, sevgi yüzünden yalnızlığı sevmek. Bilmem ya belki de hepimiz yalnız kalmak için sevmişizdir. Çünkü hiç kimse gidenin arkasından iyi duygular ya da iyi günleri hatırlamaz. Hep bi ön yargı. Peki, bu ön yargılar, bizi aşk ateşine attığında bize bunların iyi olduğunu hissettirdiğinde ve bizim küçük bir yanlışta ya da gitmelerde bile bunları unuttuğumuzda, bizi kim yargılayacak?! Unutmayın, her insan sevilmeli, sevmeli ve unutmalı. Herkesin kalbi taşlaşmalı yoksa nasıl anlayacağız taşların arasında bile çiçek açtıracak kadar bize bu duyguyu sevdireni?!