Daha önceden Miraç Çağrı Aktaş ın kitaplarını arkadaşlarımdan duymuştum fakat hiç okumamıştım. Sen On Yedi Taşındım kitabıni internette bir çok sayfa da ve takip ettiğim kişilerde görünce merak ettim. İçeriğine baktığımda ilgimi çekti. Kitapta yazar kendi hayatından aşklarından bahsetmiş.Kitapta beni tek rahatsız eden şey Zümra onu sevmediği için ona kizması tabi bu benim görüşüm bana göre sen bir insanı seviyorsun diye o insan da seni sevmek zorunda değil onu sevdiğin kadar kararına ve sevdiği insanin seçimine de saygı duymak gerekir bu yerlerde biraz tuhaf oldum. Fakat bu kadar içten anlatması ve sevmesi sözleri yazdığı bölümler beni çok etkiledi. İyi ki okumuşum dediğim kitaplardan birisi.
Seni ''canımın içi'' diye sevecek birini kaybettin.
Şimdi hiçbir can nefes olmayacak sana.
Daha çok sevileceğini umarak gittiğin yerde sıkışırsa kalbin, elini kalbine koy. Çünkü o acı benim.
O sıkışmayla sana, bizi bitirme çabalarını ve
hiçe sayışlarını hatırlatmaya geleceğim.
Biliyor musun sevgilim? Seni sevdim.
Bir insan hayatında ne kadar çok ve ne kadar güzel sevebilirse, o kadar sevdim.
Bu da benim yenik zaferim...
Sen benim ilk çaresizliğim,
sen benim ilk yenilgimsin.
