Çok severken, sevdiği insanın göz göre göre istemeden de olsa başkasına ait olduğu gerçeğiyle nereye kadar gidebilir bir insan? Atığı her adım onu biraz daha sürüklemez mi uçuruma? Veya sevdiği için çıtını bile çıkarmadan uçurum olduğunu bildiği halde mi adım atar aşka? Bunlar tartışılsa da ben çaresiz bir şekilde sevdiğim için aramızda uçurum olduğunu bile bile adım attım ona.
Ya sonra?
Sonrası çaresizlik. Sonrası tükenmişlik.
Sonrası ne biliyor musunuz?
Sonrası bitmişlik...