Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.12
Ulan Sheridan ne sapık adamsın! Sen kalk 1872'de lezbiyen vampirella kitabı yaz keh keh keh. İtiraf ediyorum yazarı bir kadın olsaydı ablama bak be helal olsun diyeceğim cümleleri sırf bir bey yazdı diye sapıklığa yordum. Ne yapalım ben de böyle bir cinsiyetçiyim. Kikir kikir gülerek okudum, inner gayim çok mutlu. Ayrıca satır satır burnuma, ağzıma, gözüme, dilime ve yüzüme çarpan Elizabeth Báthory esintisi beni mest etti.
Laura azıcık frijit bir heteroydu ama olsun. Ne yapsın çocukcağız lgbti+ yürüyüşü mü görmüş hayatında. Yine de son sayfaya dek Carmilla da Carmilla diye sayıklayarak beni mutlu etti.
Bu düşük puanın sebebinin de sadece ve sadece sonu olduğuna eminim. Bir sayfada ite kaka "ehe alın size son" diyerek yazmış abimiz. Sapıklık sayfaları son bulduğu için yeterince zaman ayırmak istememis belli. Keşke biraz sebat edip düzgün bir son yazsaymış.
Carmilla <3 Laura
4evaaa
Pıt pıt pıt
Kendimden çok özür dileyerek bitirmediğim bu kitabı read olarak isaretliyorum çünkü haftalardır kendisini okuyamıyorum, kendisi yüzünden başka bir kitap da okuyamıyorum. Zamanımı çaldı. Rüyamda bile gördüm. Gerçekten okumaya çalıştım ama olmuyor. İyi ki para vermemiş de pdf indirmişim. Allah belasını versin. Zamanımı çaldığı ve sinirlerimi
*spoiler*
"Uzay benim için her zaman bilinmez olmuştur. Filmleri, bilim kurgu romanları... Arthur C. Clarke, Tanrıların Arabaları... Ya burada olmam inanılmaz bir şey yani! Space Odyssey!" diyor ve başlıyorum.
Sevgili İthaki yayınları, Tanrılar belanızı versin, saygılar. Birinci sayfa, birinci paragraf yazım yanlışları başlıyor.
Fantastik ya da başka kültüre ait kitaplar yazan vasat yazarların çoğunun tutulduğu bir hastalık var. Adı da "Araştırdığım bütün yabancı kelimeleri ve karakterlerin yüzde yetmişini size ilk beş sayfada öğretip her şeyi karman çorman edeceğim. Kitaptan tiksinip okumak için kendinizle savaşacaksınız." Hele bir de bu kitaptaki gibi
Sana gitme demeyeceğim.
Üşüyorsun ceketimi al.
Günün en güzel saatleri bunlar.
Yanımda kal.
Sana gitme demeyeceğim.
Gene de sen bilirsin.
Yalanlar istiyorsan yalanlar söyleyeyim,
İncinirsin.
Sana gitme demeyeceğim,
Ama gitme, Lavinia.
Adını gizleyeceğim
Sen de bilme, Lavinia
Spoiler içerir!
Dışarıdan bakınca tam bir çocuk kitabı havası veren ama okudukça o cümlelerin kalpte bıraktığı izlerin çok ağır olduğu bir kitap gerçekten. Ağır dram yüklü bir kitap.
Yani Zezé sen o yaşında o kadar acıya nasıl dayandın ki..?
Haketmediği halde sürekli bir şiddete maruz kalması , ailesi tarafından önemsenmemesi, diğer çocuklardan ayrı tutulması...
Oysaki Zezé sadece bir çocuktu...
Zezé'yi ailesi sevmezken onu seven Portuga'nın ona umut olması, baba olması ve şeker portakalı fidanı'nın onun en yakın arkadaşı olması gerçekten kalbe dokunan sahnelerdi...
Sonu gerçekten ağlatıcıydı keşke böyle bitmeseydi.
Okurken empati duygusunu geliştiği, insanı çoğu zaman geçmişine, çocukluğuna götürdüğü, hatta ve hatta çocuklara olan bakış açısının bile değiştirdiği bir kitaptı.
Akıcı bir dili , yalın bir anlatımı vardı.
Okumanızı kesinlikle tavsiye ederimmmm.
"Ve unutma, Minel. Beni unutma. Sana yalvarırım, beni artık unutma..."
Bu kitap; sadece hislerimizden ibaret değil, acılarımızdan da ibaretti. Harflerin, kelimelerin, cümlelerin, paragrafların bile sığmayacağı derecede bir kitaptı. Bazı aşklar birbirini terk edip giderdi, bırakırdı, sevmezdi; fakat bu kitap, yarım bırakılandı. İsteyerek değil, mecburiyettendi.
Mutsuz sonlu kitaplara genelde çok üzülmem çünkü, o duyguyu, ölümü hissedemezdim. Lakin bu kitabın adından bile o duyguyu hissettim. Bedenimdeki bile hatta görünmeyen yani ruhumun yaralarını bile bu kitap sayesinde hissettim. Öğrendim.
Kısacası bu kitap sadece acılardan ibaret. Kelimelerin dizilişi ve anlamları, cümlelerin ağırlığı bile bana çok koydu, anlatamam.
Şunu söylemek istiyorum; Minel, asla Korel'i hak etmiyor. Korel, Minel'i gerçekten çok sevdi. Çok düşündü, kendi hayatını bile sırf Minel için önüne serdi, feda etti. Fakat Minel ise Korel'i unutmak istedi, suçladı, ağıza bile alınamayacak cümleleri söyledi. "Senin kalbin yok," bile dedi.
Ah, Korel'im. Çok umut ettin sen. Ben de senin için edeyim.
Umut ediyorum ki, bir gün, Minel'in Korel'i...
Ihlamurlar çiçek açtığı zaman...
Gözlerimi kapasam içindedir gözlerin...
Seninle kokluyorum ötelerin tadını...
Sen gitsen gizin kalıyor...
Şiir tam da böyle bir ötelikti mânâ âleminde rûhumda... Kimi Şair var ki; illa hüzünlü, buhranlı olması gerek diye; koyu bir buhranı şiirlerinden eksik etmeyince mânâya, sevgi hissine asla erişilemiyor...
Hakîkî sevgi hissi varsa, rûha akan bir şeyler hep varoluyor; Bahaettin Karakoç'un rûh derûnîliği gibi...
Sonrası mı işte o sevgiyi iliklerinizde hissediyorsunuz... Özlem, hasret, yokluk asla buhrana sürüklemiyor sizi, bilakis içine içine alıyor... Onunla berâber özlüyor, onunla berâber bekliyorsunuz...
Uzun zamandır okuduğum en güzel şiirlerdendi... Ihlamurlar Çiçek Açtığı Zaman, başlı başına kâfi idi...
Okunulası çokça...
Klasik Ana Huang kitabı
Ama ben popularitenin kolesi olmusum demek ki yine de okudum. Sert gorunusunun altinda kesfetmeye deger bir seyler yatan ultra super mega zengin erkekler bende en son yillar once lisedeyken falan kelebekler ucusturuyodu. Yanlis anlasilmasin zengin olmalariyla bi problemim yok ama en belirgin ozelliklerinin bu olmasi cok itici. Kimse bir Russo'ya bilmem napamazmis. Hakkindaki siddet davasindan kurtulmasi evrak isine bakarmis falan filan. Kim kopeksin ki sen. Kanima dokunuyo boyleleri. Aralarindaki ask da bana pek islemedi maalesef. Twisted serisinde en azindan asklar gercekciydi. Yine hayal kirikligi yani. Ama serinin sonraki kitabini okur muyum okurum cunku merak bir illettir.
Erkeklerin kendi lerine özel bir eğleniş tarzları vardır ki bunu kabullenmekten başka çare yoktur. Kendilerince amaçladıkları işler, mevcu diyetine inandıkları ihtiyaçlar var, ufak tefek birçok adet... Zaten erkekler, aile babası olmaya karar vermek için o kadar tereddütler geçirir ki artık bir kere buna karar verecek olur larsa biz de fazla üstlerine düşmemeliyiz. Ben, hiçbir vakit benimkine "Neredeydin?" diye sormam. Bana aklına gelen masalı anlatır, ben de inanının yahut inanır gibi gözükürüm. Böylelikle bana hıyanet etmiyor kanaatİ içindeyim. Güzelim, erkekler uçurtmalar gibidir; ne kadar iplerini salıverirsen on ları o kadar fazla tutmuş olursun. Bazen günler olur Selahat tin'in canı sıkkın görünürse derim ki, "Sen bu akşam evde sıkılacaksın. Haydi git, arkadaşlarınla buluş hatta yemeği de dışarıda ye, biraz geleni geçeni görürsün, hatta kadınlara bile bakmaya izin... Sen biraz açıl, ben de çocuklarla uğraşayım." Derhal beni öper ve bırakır gider. Canının sıkkınlığını benim yerime başkaları çeker. Aklından geçen bütün saçma düşün celeri... Erkekler akşamları birbirine saçma sözler söylemeye meraklıdır. Evet, bütün saçma sözleri sarf eder, tüketir. Nihayet gece yarısına doğru hafıfleşmiş, tazelenmiş olarak eve geri döner.
Allah'ım, lütfen bana birgün "sana verdiğim kıymetli zamanı, gözlerini, sabrını neden bu kitap için harcadın? diye soracak olursan, vallahi de billahi de verecek bir cevabım yok. Ben ettim sen etme yüce Mevla'm... Pat diye bu kitabı sakın okumayın diyemiyor insan, bir emek sonuçta öyle ya da böyle ama..Ne bileyim ya.. Çokta şey yapmamak lazım...
Erkişisel Gelişim/ Mehmet Dikici
Günümüz teknolojisi,hızla değişen,farklılaşan çağ,bilgi kirliliklerinin yarıştığı ve dahası oburlaşan tüketim, makam ve hırs çağı dediğimiz bugünlerde sizler de taktir edersiniz ki geçmiş yaşantımızın bir çok değererinden epey uzaklaştık.
Çocukluğumuzda öğretilmiş kıymetli bir tarih, kültür, inanç ve bunlarla
dark romance severim. ama bu kitap bambaskaydı. ay hic begenemedim. tek bir sahnesini bile severek, heyecanlanarak, yukselerek okumadım. kitapta tek bir karakteri bile sevemedim.
kitabın konusundan bahsetmeyecegim. oncelikle kadın karakterimiz rika. inanilmaz simarik, aptal, dusuncesiz ve cocuk zekaylıydı. ya kizi hep birlikte asagiliyolar,
·
Puan vermedi
Nasıl geçti gitti çocukluk, nasıl oldu bütün bu acılar
İnsan acılarını nasıl kalem ile dertleşerek ağıtlar?
Ahmet Telli çok bilinmese bile şiirde bir üstad, bir markadır.Çocuk Sen şiiri beni çok etkiledi.Tüm şiirlerinin toplandığı bu esere Veda Divanı adı verilmiştir.Okunmaya değer, kütüphanede yer alması gereken bir eserdir.
.
“Çocuksun sen sesindeki tipiye tutulduğum.
Çocuksun sen her ayrılıkta imlası bozulan.
Çocuksun sen ve bu dünya sana göre değil.
Çocuksun sen sesinin çağlayanına düştüğüm.
Çocuksun sen alnına kırlangıçlar konan.
Çocuksun sen, çocuğumsun..”
Metodolojik ve araçsal olarak Turgut Uyar'ın şiirinin mihenk noktasını belirtip geçirdiği süreçleri birebir sıralamak benim harcıma göre değil. Ben daha çok şiirinin başkaldıran ve umut etmeyi sevdiren taraflarına kapılıyorum. Uzun zamandır şiir okumayan biri olarak uzakları yakın etmenin sevincini yaşıyorum. Şiirde ölçünün bir yeri varsa ölçüsüzlüğün de buyurgan bir yapısı var ve bu haddi aşmak Turgut Uyar'a çok yakışmış. En değerli vakitlerimi gün içerisinde size ayırdım efendim, ama siz bana sonsuz olan vasıtaları da gösterdiniz sağolun efendim, ne dediniz o vakit: "Sen, bizim için hâlâ o ezeli sırsın." Bu sırra bazen sitem etseniz de toplumun kanayan kısımlarına baskılı pansuman yapmayı sizin sayenizde öğrendik efendim, size çok teşekkür ederiz efendim.
