Ben, İsa (a.s )’ın İncil'inde şunların yazılı olduğunu gördüm: Ölü tabuta konulup kabre götürülünceye kadar Allah ona kırk soru sorar; ilk sualinde: “Ey kulum! Senelerce insanların baktıkları yüzünü hep yıkadın temizledin; fakat bir saat olsun benim baktığım yeri, kalbini temizlemedin! Halbuki Allah her gün senin kalbine bakar ve der ki: “Benim nimetlerimle kuşatılmış iken başkaları için mi çalışıyorsun? Böyle yaptığında sen, gerçeği duymayan bir sağır olursun!” buyurur.
Sayfa 35 - Gelenek YayıncılıkKitabı okudu
...İncil'de şu cümlelere rastladım:
...
"Ey kulum! İnsanların gördüğü dış görünüşünü yıllardır temizliyorsun da, peki benim gördüğüm iç yüzünü hiç temizledin mi?
Oysaki yüce Allah, her gün senin kalbine bakar ve şöyle buyurur: Ben nimetlerimle seni çepeçevre kuşatmışken neden başkalarıyla meşgul olmaktasın? İşte sen, sağır olduğun için onun bu dediklerini asla işitmiyorsun."
Sayfa 14Kitabı okudu
"Olmaz!" dedi Haçça. "Ben adamakıllı ovarım! Çorabın içine sabunu koydum da bütün kuvvetimle ovdum mu, kir mir, bir şeycik kalmaz..." "Ne kadar ovsan duşun yaptığını asla yapamazsın avradım, uğraşma! Köylünün kiri, öyle giysiden giysiye ovmakla filan çıkıverse daha ne istersin gı!.." Dudaklarını yeniden devirip güldü Bayram: "Çok safsın be Haçça!.." dedi. "Hem köylünün kirini bir kezcik temizledin diyelim, öyle kalacak değil ki! Gene kirlenir! İnsan köy yerinde boyuna terler, toza toprağa batar, öyle değil mi? Ama onlar hiç terlemez, hiç toza toprağa batmaz. Onları sen ne bileceksin? Bir yıkandılar mı, kirlenmeye kalmadan bir daha yıkanır onlar! Yaa, akıllım!.."
SEVGİLİ
Çiçekler vardı derilmeyi bekleyen
O uçsuz bucaksız kırlarda.
Gökyüzünde ay, bakacak göz arardı.
Bir dut ağacı vardı, yüce
Hiçbir çocuğun üstüne tırmanmadığı.
Testiyi unutmuştuk pencerenin önünde
İçi su doluydu, soğumuştu.
Masanın üstünde bir dilim ekmek
Isırılıp bırakılmıştı.
Denizin kıyısında bir mavi tekne
Birbaşına salınıyordu.
Gökyüzü vardı derin,
Toprak göz alabildiğince…
Sonra sen geldin
Çakıllı yoldan geldin, şen şakrak
Nesneler anlam buldu seninle
Benim güleç yüzlü, kara gözlü sevgilim
Saçlarını yüzüne dökerek
Yerleri süpürdün, bahçeyi suladın,
Masayı temizledin..
(Ahmet Erhan)
Sayfa 152
HENÜZ YÜZÜNÜ BİLE GÖRMEDEN
“Ben kötüydüm beni sen iyi ettin
Ne iyi ettin geldin ben kötüydüm
Çirkin değildim ama beni sen güzelleştirdin
Böyle değildim ben beni sen iyi ettin
Bak şurada bir dağ kekiği var nasıl benziyor sana
Şurada bir çiçek var aynı sen
Senin gibi kokuyor güzel kokan her şey
Etrafımda dikenler vardı sen temizledin
Kıymıklar vardı elimde sen
Sayfa 43Kitabı okudu
