Anca Mektubumla Sevişirim
Yaşamak lazım, duygunun doruklarına varmak için. Yaşadı ve hissetti Ahmed Arif. Özlemin her tonunu parmak uçlarıyla seviştirdi. En iyi o bilir kavuşupta sahip olamamanın acısını. Aşk'a diz çöküp ayak boyayan adam oldu. Kulluğun boyutlarında mekik dokudu.
Mektubunda sevişti. Çıplak bir halde piposunu tüttürp ayak ayak üstüne atmanın resmini hissettirdi mektubunda. Her çıplaklığını mektubuyla buluşturdu. Sevişirkenki tatlılığı bıraktı mektubun çarşafına. Beklemenin heycanını, gelemeyişin sabırsızlığını ve yalvarmanın doruklarına vardı.
Bir insanı en iyi sevgiliye yazılan yazılardan tanırsın... Hırçın ve istekli yazılardır bunlar.
Leylasına aşk dolu mektuplarla...
Bir sevgiliyi hayal et, eğer bir sevgilin varsa...
Bir an ondan uzak ya da hep uzak oldugunu düşün, ondan gelmesini istediğin bir mesajın bir mektubun heycanını ne anlatabilir ne de yazılabilirim sana, sadece hissedersin...
Düşünsene, sana belli bir gün belirtiyorum ve o gün sana bir mektubum bir mesajım olacak diyorum... Peki sen ne yapardın...
O günle aşk yaşardın, o günün gelmesi için belki güneşle ahbap olurdun, o gün gelsin diye hep uyurdun. Bir haftan tek gün olurdu
Ve o gün uzun ve soluksuz olsun isterdin...
(17 Nis 2020) tarihinde incelendi