Sen Uyurken isimli yazısından alıntı.
Dudaklarım çatlak çatlak. Acıyor. Öpmeni istemiyorum. Sana dokunmadan sana sığınmak isterken hafifçe titrediğini fark ediyorum. Soramıyorum... Aldığın nefesi içime çekiyorum ama seninle birlikte o nefesi veremiyorum. Adını bilmediğim daha önce hiç görmediğim, garip, tuhaf kokusu olan kocaman bir kelebek tam göğsümün üzerine gelip oturuyor. Kendimi bildim bileli benimle var olan korkum etrafımı sararken kelebeğin kanatlarına değiyorum. O kanatlarla bütünleştiğimi hatta kanatların beni alıp götürmesini umut ediyorum. Ama o koku; sanki eskilerden gelmiş gibi, sanki çürümüş her şeyin simgesi gibi olan o koku midemi bulandırıyor. Biraz sonra kelebek, geçemediği duvarlara çarpa çarpa can veriyor. Ürperiyorum...
Sayfa 58 - Mat KitapKitabı okudu
