DESEM Kİ
Desem ki vakitlerden bir nisan akşamıdır,
Rüzgarların en ferahlatıcısı senden esiyor,
Sende seyrediyorum denizlerin en mavisini.
Ormanların en kuytusunu sende gezmekteyim,
Senden kopardım çiçeklerin en solmazını.
Toprakların en bereketlisini sende sürdüm,
Sende tattım yemişlerin cümlesini.
Desem ki sen benim için,
Hava kadar lazım,
Ekmek
Paralel evrenler..
1001 gece masalları hikayelerin de geçen olayların tamamının gerçek olup, olayları yaşayan şahısların bu olayları kendi paralel evrenlerinde yaşadıklarını biliyor muydunuz?
Çünkü sistem, sonsuz kere sonsuz olasılıklar zincirlerinin yaşandığı sonsuz sayıda paralel evrenlerle doludur.
Ve orada aklınıza hayalinize gelmeyen her olasılık mevcuttur...
Bütünsel sistemin sadece kendi evrenimizde bulunan tek bir mantık sistemine dayalı olarak yaratıldığını düşünüyorsan,
Sen Allah'ın gücünü anlamamışsın...
Hikayeler masallar öyküler yoktur,
Yaşanmışlıklar vardır...
Sana saçma ya da mantıksız gelen hayallerin bile gerçektir...
AŞK SENİN SOYADIN MI?
Kalbimde fırtınalar kopuyor aşkım,
Bilemezsin bu ağırlığı.
Ne Jüpiterim ne buzdan öte Neptün,
Senle sımsıcak bir yıldız,
Senle bambaşka bur evren.
Senin sesinle dinen yağmurlarım var,
Gülüşünle kâinatımda mucizeler.
Düzelsin diye her şeyini ortaya koyarken senlik bir şey kalmadığını ve konunun aslında hiç sen olmadığını fark etmeniz çok normal.
Sen eI kadar bir kadınsındır
SabahIara kadar beyaz ve kirpikIi
Bazı ağaçIara kapı komşu
Bazı çiçekIerin andırdığı
İş bu kadarIa bitse iyi
Bir insan edinmişsindir kendine
Bir şarkı edinmişsindir, bir umut
GüzeIsindir de oIdukça, çocuksundur da
SaçIarınIa beraber penceredeyken
BesbeIIi arandığından haberIi
GemiIer eskirken, deniz eskirken Iimanda
SevgiIi.
Şu an yanımda olmanı çok isterdim.
Ama değilsin.
Sen oradasın;
Ve orası ne kadar şanslı olduğunu bilmiyor.
boynumuzda hep ağır vebal var
uyku kaçıran hiç duyulmayan sirenler geceme kumpas
kendi memleketime çaresizce ağlamak
kendi geçmişime yüz çevirmek
zamanı yelkovanla küs geçirmek
nedense hepsi memnun
ne derse yaptılar ne denli sadıksın
korkularına yenisi eklenir ama çıkışa kapalı kapıların
ve sen de dargınsın
insanoğlu işlevsiz bir silüet
durma sen de emret garp denense çölde kaktüs
lime lime parçalar bulunca etme bulma dünyalarına aldanma
et kesilse kanın yarada kettir
ben ve neslim elin kapılarında köpekleştirildik
var ki gelecek mutlu olsun sanki her geçen nesilde boşvermişce
vurdum duymayan tavırlar her geçen dakika her geçen saatte
Ve sen, önünde diz çöktüren
Bir sözle, öldürüp
Bir sözle, dirilten
Ah vurur beni
Kurşun gibi
Kalbimden
Abdülhamid Han: "Bundy, Holmes, Manson, hepiniz kendi karanlık dünyalarınızda kaybolmuşunuz. Ted, senin sapkın arzuların için binlerce masum cana kıydın. Charles, sen de toplumu kaosa sürükleyen bir manyaksın. Holmes, sen en azından suçluları yakalamak için zekanı kullanıyorsun, ama sen de karanlık sırlarla dolusun."
Ted Bundy: "Abdülhamid, senin baskıcı yönetimin altında insanlar eziliyor. Benim yaptıklarım, sadece doğanın kanunlarına uygun olanın bir yansıması."
Sherlock Holmes: "Bundy, senin eylemlerinin doğaya uygun olduğunu iddia etmek saçmalık. Manson'ın zihni de senin gibi bulanık. Gerçek adalet, sağduyu ve mantıkla bulunur."
Charles Manson: "Adalet mi? Ah, Holmes, sen sadece gözle görülenin yüzeyine bakarsın. Gerçek adalet, insanın iç dünyasını keşfetmekle mümkündür. Ben, sadece toplumun gizli yüzünü açığa çıkarıyorum."
Abdülhamid Han: "Her biriniz kendi sapkın düşüncelerinizle karanlık bir labirente dalmışsınız. Gerçek adalet ve düzen, yalnızca sağduyu ve hukukun üstünlüğüyle sağlanır. Siz ise, bu düzenin düşmanlarısınız."
Burak Yelin
Ve zaman kendinden utanır olmuşken, ''SEN'' gül kokun ve nurunla dünyaya teşrif etmiştin 571'de...♡
"Doğmuştur, Allah'ın Sevgilisi, Kâinatın Efendisi, Âlemlere Rahmet, <Gâye - İnsan ve Ufuk - Peygamber> dünyaya gelmiştir. Bütün yaratılmışların ve yaratılacakların vücuda gelişinden murad olan... Doğmuştur.
Tarihe sorarsanız şöyle diyecektir:
-Sene 571... Nisan ayının 20. günü... Pazartesi sabaha karşı... Kamerî Rebiülevvel ayının 12. günü. Mekke ufukları ağarırken..."
Çöle İnen Nur
Necip Fazıl Kısakürek
Canım sıkılırsa ben de düşünür, filazof, psikoloji ve psikanalizin kurucularina diyalog yazarım. 😂
Descartes: "Düşünüyorum, öyleyse varım. Ancak bu varlık, sadece bilinç düzeyinde mi yoksa daha derinlerde bir anlam taşıyor mu, Jung?"
Jung: "Varlık, kişinin içindeki karanlık derinliklerde gizli olan kolektif bilinçaltının bir
Sen güzellik tahtınun sultân-ı âli-şânısın
Mihr ü mâh iki kulun girmiş kabâ-yı zer-keşe
G.T:
Sen, güzellik tahtının şanı ve şerefi büyük olan sultanısın; güneş ve ay altın işlemeli elbiseye girmiş iki kulundur.
Kıran kırdığının fazlasıyla farkında ve sen neredeyse kırıldığın için özür dileyecek haldesin
Gözlerim görmez, kulaklarım duymaz, ağzım laf yapmazken nereden hak ettim seni
Bazı şeyleri birden hak ediyorsunuz, hiçbir şeyi hak edememiş, kanırtmış biri olarak hak etmeyi sindirmeye çalışıyorum
Hiçbir zaman bir yerdeki en güzel kadın olamamış biri olarak, bu yerdeki en güzel kadın oldum
Bunu oldurduğun ve oldurmaya çalıştığın diğer her şey için teşekkür de edemiyorum, sana teşekkür edilmez sana bakılır
Sana yettirilmez, sen zaten istemezsin biz istemeyerek kavuşuruz
Dünya kadar eksiğim vardır sen onları görmezsin, ellerimi görürsün, oldurmaya çalışıyorlardır sana yeterdir olmasa da olurdur
Onu unutursun bunu unutursun en önemli her şeyi unutmaman gerekirken bazen unutursun ama insansındır, kavgan vardır
Kavganı ve beni, beni kavgana dahil ettiğini unutmazsın
Çiçeklerin arasından geçerken çiçekleri görürsün, benim gördüğümü bilirsin
"Ellerimi tutuşunla bitecek tüm dertlerim" hayır bitmeyeceğini bilirsin ama tutarsın
Sonra inanır mısın bilmem ama biter
İnanırsın biliyorum çünkü sen inanmanın en saf halisin
Elimden alınan şeyleri avcuma bırakırsın, ne güzel bıraktın diyeyim diye değil sadece bırakırsın
Elimden alınanlar elimden alınmamış olur, sen beni hazine sanarsın bomboşumdur, doldurursun ben doluydum sanarsın
Bir elin verdiğini diğer elin bilmez, bu ne ayettir ne bir şey, bunu sen hiçbir yerden öğrenmemişsindir
Öylece uzaktan senin mutluluğunu izliyorum. Bana kurdurduğun hayalleri, kurduğumuz hayalleri başkasıyla yaşamanı izliyorum. Elimden bir şey gelmiyor. Sana olan güvenimde ya da sevgimde bir değişiklik de olmuyor. Öylece izliyorum gülümsemeni. Dünyada mutlu olmasını en çok istediğim insanın mutluluğunu izliyorum ama neden ben mutlu değilim? Böyle bir durumda benim de mutlu olmam gerekmez miydi? Bilmiyorum... Öylece bütün gün izliyorum. Kimseye ağzımı bile açamıyorum. Öylece bütün gün acı acı gülümsüyorum. Ağlamak istiyorum, yok olmuyor. Biraz rahatlamak istiyorum, olmuyor. Her hayal kırıklığını sırtlayıp ötekini beklemeye başlıyorum. Her aynaya baktığımda eriyişimi izliyorum. Beni sen üzüyorsun, ben insanlara karşı olan güvenimi kaybedip sana güvenmeye devam ediyorum. Beni sen üzüyorsun, ben insanlara küsüp ortadan kayboluyorum, her gün burada buluyorum kendimi. Beni sen üzüyorsun ben seni her geçen gün daha çok seviyorum. Öylece bütün gün gülümsüyorum. Birisini beklediğimi kahkahalarla, gülücük saçarak anlatıyorum. Merhamet ve şefkat istiyorum bütün gün. Öylece bütün gün seni seviyorum. Seni sevmek dışında hiçbir şeye hevesim olmuyor. İnsanlar genellemeler yaparak bana öğütler veriyor sen farklısın diyorum bütün gün. Öylece bütün gün seni savunuyorum, toz kondurmuyorum sana. Öylece bütün gün gece gördüğüm rüyayı düşünüyorum, hep sen oluyorsun rüyalarımda. Öylece izliyorum seni, hayallerimin benden uzaklaştırılışını izliyorum. Öylece izliyorum her şeyimin elimden kayıp gidişini. Ve elimden hiçbir şey gelmiyor. Hiç bu kadar çaresiz kalmamıştım. Ben aslında gittiğin gün öldüm ama hâlâ üzerime toprak atılmadı.