Rodney Whitaker daha bilinen takma adıyla “Trevanian” nedense bana iyi bir şey okuyacağım hissi veriyordu hep. Bu arada sevdiği şeylere sona bırakanlardanım. Noggerin karamelli kısmı, hamburgerin yanındaki patates, herhangi meyve topluluğundaki erik gibi :) Şibumi’nin de yazarın en iyi kitabı olduğunu düşünerek Şibumi’yi sona bırakıp Katyanın Yazı’na başladım. Bu tutumum üzerine bir ara ayrıca düşüneceğim çok da sağlıklı gelmemeye başladı. Neyse kitaba dönecek olursak, Türk filmi tadında bir aşk hikayesi gibi görünüyor. Hem anlatıcı hem ana karakterimiz küçük bir kasabada yeni yetme doktor Montjean. Babası ve abisiyle(ikizi) yaşayan Katya’ya aşık oluyor, bi şekilde aileyle muhabbeti kurup sık sık görüşüyor onlarla. Olaydan ziyade daha çok diyaloglarını okuyup karakterleri daha yakından tanıyoruz ama kitap boyunca bir tuhaflık, anlayamadığımız şeyin verdiği huzursuzluk hissi var. Bunlara ek ufak ufak da gerilim. Velhasıl gelişen olaylarla tırmanan gerilim kitabın sonunda patlıyor. Her şey çözüldüğünde muhtemelen şoke olacaksınız benim tahmin ettiğim gibi oldu şaşırmadım diyemiyorum çünkü tahminim doğru bile olsa bana da sürpriz olan şeyler oldu. Güzel bir kurguydu. Merak edenler için tavsiye ederim. Değinmezsem içimde kalacak bir diğer konu ise yazım ve noktalama yanlışları. Okurken imdat çığlıkları attıracak kadar özensiz buldum. Bendeki 7. baskı düzelmiştir sonra bilmiyorum ama beni bayağı olumsuz etkiledi, okumamı yavaşlattı.
Tarık Tufan hocamın kendisi bizatihi kıymetli olduğu için, okuduğum her kitabında da muazzam bir lezzet alıyorum. Her yiğidin bir yoğurt yiyişi var derler, her yazarın
