Bugün dünyayı kurtardım sevgilim
Bana kadar nasıl kaldı merak ediyorsundur eminim
O bildiğin koca pelerinli, koca harfli kahramanlar
Bana bırakmazlardı böyle işleri haklısın
Neden ben diye sordum tabi ki danışmaya
Mazereti varmış her birinin
Dişçi randevuları, kamu spotu çekimleri, toplu açılışlar,
Baktım tekrar bana gönderilen
Behzat: Yok, hayır. Yapamam ben....
Savcı Esra: Haklısın.
Cesaretin olmadan ne yapacaksın ki?
Hayatımda tanıdığım en korkak adamsın.
Herkese meydan okuyorsun ama kendi duygularından korkuyorsun.
Geçmişe saplanıp kalmışsın.
En büyük felaketler senin başına gelmiş dimi?
En büyük acıları sen çekmişsin, ben hiç bir bok bilmiyorum ki.
Acı nedir? Bilmem.
Yalnızlık nedir? Bilmem.
Dünyanın ekseni kaydı Behzat, 12 cm yerinden oynadı sen bana 1 cm bile yaklaşmadın! Saplantılısın…
Behzat: Hee, ne güzel söyledin. Saplantılıyım ben. Benden bir bok olmaz, biz seninle hep kavga ederiz, mutsuz oluruz biz seninle.
Savcı Esra: Mutsuz olalım, ne var! Biz de mutsuz oluruz. Ben seninle mutsuzluğa da varım.
Eller
Ben bir pasifistim. Anarşist değil, liberteryen pasifistim. Bu seçtiğim varoluş fikrimi siz değerli okur dostlarımla paylaştığım, paylaşabildiğim için de mutluyum. Stefan Zweig gibi düşünürüm bu konuda.
Stefan Zweig, Yahudi olmasına karşın, tıpkı Kafka gibi Siyonizm’in açık bir destekçisi olmamıştır. Her insan doğduğunda birtakım kimliklerle
