Beria
Sevdiğim bir kalbe
Nasıl veda edebilirim bilmiyorum Beria
Gidiyorum bir yerlere
Oturuyorum küçük bir esnaf kahvesine
Bir çay söylüyorum(demli)
Bilirsin Beria her zaman demli çay içerim
En koyusundan, katran gibi derler ya
446.jpg){kind=small}
Bu günden geçmişe elveda
İlkim iyikim....
İyi ki varsın her şeye rağmen iyi ki girdin hayatıma son kez içimde kalan her şeyi anlatacağım artık senden geriye içimde bir şey kalmasın diye...
Sen anlasanda anlamasanda ben anlatacağım. Bir ömür yanında olmadığım için üzgünüm zaten istemezsin ama yinede seni bu hale getirdiğim için üzgünüm ama ben de bittim bunu bil isterim,
Usulca düşüyor yüzüm,
Damarlarımdan,
Damla damla çekilirken kanım.
Biraz neşesi,
Biraz da korkusu var içimde,
Can veriyor olmanın.
Kiminin yüzü,
Mutluluğun habercisi oysa.
Boşluktayım...
Henüz 10 yaşında iken babasını kaybetti… Üç kardeşi ile birlikte yetim kaldı. Annesi, gözleri görmeyen bir ama idi… Babasından geriye kalan sadece yoksulluk, yalnızlık ve yetimlikti… Çocuk yaşta hayatın tüm acılarıyla yüzleşen acı yüklü bir yürekti… Kız çocuğu olmanın zorlukları da ayrıca kendisini daraltıyordu… Fakat ne yaparsın,
Bil de konuşma (?)
Belki de aşıktı elmaya Havva...
Bu aşktır müridim, şeytan işi...
Gördüm gözlerinde o cehennemi...
Bilmezdim...
Bilseydim...
Bilirdim...
Değerini kirpiğinin...
Bir sinir-i harp...
Senden geriye kalan, gönlümde yalnız bir adem...
Ve bir elma...
Şeytanına da aşık olabilirmiş Havva...
İnsan ki, onun oğluysa...
Bilmediğim cennetin, olsun senin...
Erkendir her ölüm, sevdiğini uğurlarken buralardan.
başlangıcı olup sonsuza uzanan tek şey zamandır. ve geriye kalan herşey, onun içinde kaybolmaya mahkumdur, biliyorsun.
bunu tahmin etmemişsin işte, hiç böylesi aklına gelmemiş. düşlemiş miydin? böyle birşeyi nasıl düşlersin ki, düşlemedin elbet.
sevdiğin hiçkimseye yakıştıramadın ki ölümü. onlar sıcaktılar, sevgi dolu. ama ölüm, içini üşütecek kadar soğuk. ellerin değil, duygularındı üşüyen şu yaz ortası.
görememek, konuşamamak. bir gün önce yanında olandan, artık bir ömür boyu ayrı kalmak gibi yakıcı hisler kapladı heryanını.
bu idi demek, sevdiklerinden önce gitmek isteyişinin nedeni. bunu nasıl bir bencillikle istediğin ve isteğini ne kadar geçerli nedenlere dayandırdığın aşikardı şimdi.
ona senden yakın olanların acısını görünce, sakladın kendi acını. öncelik sırasını karıştırdın acıların. onların bu haline mi, acının asıl nedenine mi üzülüyordu için, en ilk?
gideceğin zamanı bilerek yaşamanın verdiği ağırlığı, bir kez daha hissetmiştin.
Biraz da Benmişim Senden Geriye Kalan
Salıverdiğimde gözyaşlarımı
Özgürlüğe kavuşurmuş acılar
Nurullah Genç
"Sana buraya bazı şeyler koyuyorum. Yol boyunca aklında olsun. lazım olursa açar okursun. Olmazsa da olsun, bir zararı yok, burada dursun."
Birhan Keskin, fakir kene
"Sabahları kitap mürekkebinin kokusunu içime çekmeyi severim."