Desem ki
Desem ki vakitlerden bir nisan akşamıdır,
Rüzgarların en ferahlatıcısı senden esiyor,
Sende seyrediyorum denizlerin en mavisini.
Ormanların en kuytusunu sende gezmekteyim,
Senden kopardım çiçeklerin en solmazını.
Toprakların en bereketlisini sende sürdüm,
Sende tattım yemişlerin cümlesini.
Desem ki sen benim için,
Hava kadar lazım,
Ekmek kadar
bayıla bayıla okuduğum ilk iki kitaptan sonra ancak bu kadar kötüleşebilirdi... veronica ruth, bu kitap için senden her zaman nefret edeceğim
Yandaş
Söyle bana hindiba
Kartallar uçar mı bir harâbeden
Köprülerden benim yârim geçer mi
Sen neden bu kadar güzelsin, bilmem
Taşırsın yeryüzüne ebedî tohumları
Ben ise kuruyacak bir suyun mahkûmuyum
Avuçlayıp öpüyorum kumları
Bir karadelikten bakarken hayat
Meydan okuyanlar kim bu serâba
Söyle bana hindiba
Sen nasıl bu kadar ceylan koşması
Sen nasıl bu kadar yollar
Beni Güzel Hatırla
Beni güzel hatırla
Bunlar son satırlar
Farzet ki bir rüyaydım esip geçtim hayatından
Yada bir yağmur sel oldum sokağında
Sonra toprak çekti suyu kaybolup gittim
Beklide bir rüyaydım
Senin için..
Uyandın ve ben bittim
Beni güzel hatırla
Çünkü sevdim seni ben her şeyini
Sana sırdaş oldum dost oldum koynumda ağladın
Yüzüne vurmadım hiçbir
Dizi | Son Yaz
"Beni her gün yeniden şaşırtan kız... İçimde bir ışık gördüğünü söyledin ya, aşk olsun sana. Tarif ettiğin hayali çok sevdim ben. Her gün bir kere hatırlar mısın beni ? Her hatırladığında bir kere gülümser misin kimseye belli etmeden ? Ya da gozlerin dolar mi bazen aklina gelirsem? Çaresiz miydi diye düşünürsün, o yolun yolcusu muydu... Yavaş yavaş unutur musun yoksa beni? Senden once hiç hayal kurmamışım. Bana hayal kurmayı öğrettin ya sen, bir insan diğerine daha ne kadar yakından dokunabilir ki... Hoşça kal güzel kalplim, güneş yüzlüm, kızgın karetecim. Olduğun gibi kal. Gözyaşı dökme arkamdan. Sadece, bir Akgün geçti hayatımdan de. Sonra da bir sabah güneşiyle unut gitsin beni. Hoş kal, hoşça kal..." -Akgün Gökalp Taşkın