Ah acıma acı katan kattığı acılarla canımı yakan adam...
Gözlerine her baktığımda aciz hissediyorum kendimi.
Zira senin koyu renk gözlerin benim yüzsüz teslimiyetim.
Sen ne kadar kendinden kovsan da beni, ben senden bir türlü gidemiyorum.
İnsan yarısını ardında bırakarak gidebilir mi?
Gidemiyor işte…
Artık sevgiden diyemiyorum buna;
Zira ben yüzsüzlük boyutuna geçtim. Lakin utanmıyorum bu durumdan. Zira benim yüzsüzlüğüm biraz da sabrımın, vazgeçemeyişimin göstergesi.
Evet, senden vazgeçemiyorum…
Ama senden vazgeçememe nedenim senin vazgeçilmez oluşun değil, beni tamamlayışın, benim yarım oluşun.
Ve sen olmadıkça Güzel Adam;
Ben eksik ve yarımım.
Selamlar...
Kütüphaneme eklediğim kitapları yorumlamak istediğim lakin nedense yorumlayamadığım için ben de boş durmak istemedim ve günlüğüme yazdığım özel yazılarımdan birisini paylaşmak istedim...