En yakın arkadaşlarım, düşüncelerimdir.Eskiden, beni çok rahatsız ettikleri için düşüncelerimden kor
kardım. Onları kontrol edemeyeceğimi düşünürdüm. Sonra,
düşünmemin deneyimlerimi yarattığını ve istediğim düşünceyi seçebileceğimi öğrendim. Düşüncelerimi kontrol etmeyi ve on
ları yavaşça, istediğim yöne kanalize etmeyi öğrendikçe, hayatımda daha iyiye doğru bir değişme başladı. Şimdi biliyorum ki; ben, düşüncelerini seçen bir düşünürüm. Seçtiğim düşünceler, yaşamımı şekillendirir. Eğer aniden negatif bir dü
şünce belirirse, onun bir yaz yağmuru gibi geçip gitmesine izin
veririm. Kırgınlık, utanç ve suçluluk düşüncelerini bırakırım. Sevgi, barış ve sevinç düşüncelerini seçer ve gezegeni nasıl iyileştirebileceğimi düşünürüm. Düşüncelerim, arkadaşlarım olmuştur. Ve ben onları düşünmekten zevk alırım.
AJdımı, yaşamdaki güzel şeyler
üzerinde yoğunlaştırırım.
Bu gezegenin üzerinde güven ve huzur içinde yürürüm. Çünkü her an, sınırsız ve yardımsever evrenle bağlantı halinde olduğumu bilirim. Eskiden gecenin karanlığında ürkütücü sesler
duyardım. Bihnmeyenden korkardım. Zihnimin karanlıklarında, ürkütücü düşünceler gelir geçerdi. Çoktan yok
olup gitmiş çocukluk korkularımı yeni baştan yaşardım. Hayali
kazalardan ürperirdim. Oysa şimdi bu terörden kurtulmayı ter
cih edip aklımı iyi şeylerin oluşumu için kullanabilirim. Kendi düşüncelerim ile kendime terör yaratmayı durdurmak is
tediğim zamanlarda kullanmak için, anlamh, olumlu ve hayat
dolu hayaller seçer ve saklarım. Düşüncelerim, benim yönetimim altındadır v'e beni bunaltan ürkütücü düşüncelere izin vermem. "Evrensel sevgi"den, sorunlarımı çözmemde bana yar
dımcı olmasını isterim. Güvendeyim. Her şey yolunda.
6 Nisan-29 Mayıs 1453 tarihleri arasında elli dört gün süren İstanbul muhasarası esnasında bu iki görüş, iki buhranlı anda tekrar karşı karşıya gelmiştir. Mayıs'ın dördüncü haftası Macarlar'ın ve bir Haçlı donanmasının harekete geçtiği haberi orduda yayıldı. Padişahın barışla şehri teslim alma girişimleri de askeri sabırsızlığa ve